Ang Aking Buhay Pag-ibig (A Filipino Bi Story)

FEBRUARY

 "G_go ka! Hindi mo alam ang malaking kahihiyan na ginawa mo sa pamilyang ito! Nakakahiya ka! Nakakadiri ka!" bulyaw sa akin ni Papa sabay sa pagsuntok sa aking mukha. Alas tres na ng madaling araw, nasa kasarapan na ng tulog ang lahat, pero ako, heto, binubugbog, nilalait at pinagmamalupitan ng tatay ko. Kung nakakamatay ang pag-iyak, siguro kanina pa ako patay. Si Mama, walang magawa. Pilit na pinalalayo si Papa pero hindi siya nagpapapigil. Kasabay ko rin siya sa pag-iyak. Ang kapatid ko, si Jasmine, patagong nakasilip sa pinto ng kwarto ko. Lumingon ako sa kanya. Gusto ko siyang hingan ng tulong. Pero alam kong wala rin siyang magagawa. "Hayup ka talaga! Wala kang silbing...arggg...hayup ka! B_ll Sh_t ka! Tarant_do! G_go! Bastardo!" patuloy na pang-iinsulto sa akin ni Papa. Halos wala na akong lakas. Simula ng damputin niya ako sa school gymnasium, hanggang nasa daan, hanggang sa makarating dito sa bahay, walang habas na pambubugbog ang binibigay niya sa akin.
Dumadaloy na rin ang dugo mula sa pumutok kong labi. Nasulyapan ko rin ang halos mag kulay-violet ko nang braso. Dinadalaw na ako ng antok...Gusto ko ng matulog...At parang ayaw ko na ring gumising...  
JUNE
 Haay...eto na naman, school opening na naman. Bagong umpisa na naman ng kalbaryo sa school. Ako si Wilson Perez, isang ordinaryong highschool student. Graduating na ako next year. Sa wakas! College na rin! Mas mahihirap nga lang ang mga school works! Pero enjoy naman! Bakit? Ahem, siyempre...Boys! Yes, i like boys! Hindi naman ako ganun ka-bakla tulad ng iba. Iba naman ako. Hindi ako showy, hindi ako malandi, at ayoko silang kahalubilo. Discreet ako. Maski sino siguro hindi magkakaroon ni katiting na hinala na i'm bisexual kasi, as in walang anumang bakas.Straight body ako lagi at malalim ang boses. Lalaking-lalaki. Pero lalaki lang talaga ang gusto ko. Sa mga unang araw ng klase, nahirapan akong mag-adjust kasi disbanded kami ng mga kabarkada ko. Napadpad kami sa iba-ibang sections kaya wala akong ka-buddy. Close kaming magbabarkada. Puro kami lalaki. At sa tingin ko, ako lang ang medyo tagilid ang sexuality. Aaminin ko, matindi ang pagnanasa ko kay Gil, isa sa barkada ko. Maputi siya. Chinito, sexy at gwapo. In-imagine ko na bino-blowjob ko siya tapos siya naman sarap na sarap. Basta halos lahat ng homosexual fantasies naiisip ko sa kanya. Pero ni minsan, i never took advantage sa kanya. Even when all the four of us go to shower (sa gymnasium ng school) together after playing basketball.
Oo. Nakita ko na lahat ng burat nila. At yung kay Gil nga ang pinakamalaki. Sa edad niyang 17, bihira ang may kargadang ganon. Pero dahil ayokong masira ang friendship namin, hindi ako nag-attempt na gawan siya ng kahalayan.
 AUGUST
 Minsan sa launch break, nasa canteen ako and enjoying my launch. May tumabing matangkad na lalaki. Hindi ko siya tinignan. Pero at the corner of my eyes, napansin kong may hitsura siya! Hindi siya maputi katulad ko. Moreno pero hindi ganon ka-itim. "Hi Bro. Andrew here. Andrew Esteban. How about you?" tanong ng lalaki sa akin. "Ah..Wilson, Wilson Perez" tugon ko at nag-shake hands kami. "Bago lang ako dito. Transferee ako. Kanina lang ako pumasok. Galing ako ng (toot) Academy, yung sa may (toot) City" nakangiting sabi niya sa akin. "Ah alam ko yon. Don nag-elementary yung kabarkada ko" nakangiti ko ring sabi sa kanya habang sumubo ako ng isa. Nagtuloy-tuloy ang pag-uusap namin. After ng launch break namin na yon. Sabay kaming pumanhik sa classroom namin at ipinakilala siya sa mga classmates ko. Maging sa uwian, sinabayan ko rin siya palabas ng school. In short, in a span of siguro two weeks, naging close na kami ni Andrew. Marami kasi kaming mga similarities sa mga interests namin. We both love basketball. We both enjoy playing PS games. Basta lahat, magkasundo kami. At sa pagtagal nga, unti-unti kong napansin na, gwapo rin pala tong si Andrew. Hindi talaga siya yung type ko kasi moreno siya. Pero nang tumagal na nga, gwapo na rin siya sa paningin ko.
 OCTOBER
 Sa kanya na umikot ang mundo ko. Nagtatampo na mga kabarkada ko kasi kung hindi pa daw nila ako puntahan sa bahay ay hindi pa kami aalis para gumala sa mall na dati na naming ginagawa. Hindi na rin kami madalas mag-teleconferencing sa phone dahil gabi-gabi kaming nagte-telebabad ni Andrew sa phone. Ganado na rin akong mag-aral ng mabuti dahil kay Andrew. Matalino kasi siya. Halos lahat, alam niya. Kung hindi siya ang nakaka-perfect ng mga exams at quizzes namin, siya ang pinakamataas ang grade sa lahat ng aming subjects. Umabot na rin sa puntong nakikitulog ako sa bahay nila. Naging close kasi kami ng mommy niya kaya halos linggu-linggo kung imbitahan ako sa kanila for a sleep over. At dito ko na rin natuklasan ang mga kapilyuhan ni Andrew. Minsan, habang nakatayo ako sa terrace nila, bigla na lang niya akong hinuhubaran. At siyempre sa pagkapahiya ko, hinahabol ko siya para hubaran. Nagpapagulong-gulong kami sa kama sa paghaharutan (as in naglalaro lang ha). Minsan nagsasakalan, minsan naman kinikiliti ko siya sa hita (malakas ang kiliti nya don). Ang saya ko rin pag nakikita ko siya sa school. Lumiliwanag ang mundo ko. Tumatalino ako. Lumulundag ang puso ko. At ang corny ko ano. Pero, ganito talaga ang nararamdaman ko. Minsan nga, umabsent siya sa school. Eh normally, tatawag siya sa akin para abisuhan ako at ang mga teacher namin na aabsent siya. Pero in that instance, hindi niya ginawa. Pag-uwi ko sa bahay, tinawagan ko siya. "Hello, good evening po. Si Wilson po ito. Pwede po ba kay Andrew?" tanong ko sa nakasagot ng phone. "Sandali lang Wilson ha, ia-abot ko kay Andrew ang phone" sabi sa akin ng mommy niya na siya palang nakasagot sa phone. "Hello?" tanong sa akin ni Andrew. "Hoy kumag, Wilson to!" Pabirong sabi ko sa kanya.
"Hoy kumag kaw pala. Musta? Ano ginawa nyo kanina?" medyo ngongo na sabi niya. "Lagot ka! Nag-quiz kami sa lahat ng subject! At malaki ang nawala sayo!" biro ko sa kanya. "Ha? Naku bakit pa kasi ako napa-absent!" tugon niya sa akin. "Eh, bakit ka nga ba kasi umabsent?" urirat ko sa kanya. "Ang lala ng sipon ko pare. Nilalagnat din ako ngayon" tugon niya sa akin sabay suminga. "Yak pare siningahan mo pa ako! Ah basta, lagot ka, puro major quizzes pa naman yon" panakot ko sa kanya. "Talaga? Naku naman! Siguro naman tatanggapin nila excuse letter ko" tugon niya sa akin. "Joke lang pare, biro lang yon!" sabi ko sabay tawa ng malakas. "G_go ka talaga Wilson pina-kaba mo ako ng husto!" sabi niya. "Kaw naman di ka na nasanay sa akin!" sabi ko sabay tumawa ulit ng malakas.
 NOVEMBER
 Malapit na ang birthday ko. Sabi ng Papa ko, kain na lang daw kami sa labas instead na maghanda at mag-imbeta ng maraming bisita. Hindi naman ako makasuway dahil demanding si Papa. Lahat ng sabihin niya,yon ang dapat masunod. Kawawa ka kapag sumagot ka sa kanya. Kaya plinano namin na after ng klase ko, dadaanan ako nila Papa, Mama at Jasmine sa school para kumain sa labas. Pagdating ko sa classroom, nagulat ako dahil naunahan ako ni Andrew. Matalino nga at masikap na estudyante si Andrew pero, palagi siyang nale-late. Minsan 30 minutes, minsan isang oras. Basta hindi siya dumadating on time. "Hoy! Birthday boy! Anong handa mo?" bungad nya sa akin at tinabihan siya sa upuan. "Wala kaming handa. Kakain lang kami sa labas" sabi ko sa kanya at napansin ang isang plastic bag. "Ano yan?" sabi ko sabay turo sa plastic. "Ah ito ba.." at kinuha niya ang plastic at inilabas ang laman. Isang malaking teddy bear ang laman ng plastic bag. How sweet. Hindi ako makapagsalita. Lalo na ng iabot nya sa akin ang teddy bear. "Cute ba?" tanong niya sa akin. "Ahh..oo" pakunwari pa ako na hindi nagustuhan ang teddy bear pero deep inside, halos tumalon ang puso ko sa kilig at tuwa. Sa lahat naman ng pwede nyang i-regalo, bakit naman teddy bear pa? Naku! Nahalata kaya niya? Alam na kaya niya na bisexual ako? Kaya agad kong iniabot sa kanya ang teddy bear. "Bakit naman yan ang regalo mo sa akin?" tanong ko sa kanya. "Hahaha...Regalo? Hindi sa yo ito tol!" at tumawa pa ulit siya ng malakas. Parang gumuho ang mundo ko. Kung anu-ano pa kasing ini-imagine ko. Hindi pala sa akin yong teddy. Napahiya ako. Kaya para bumawi, nagtanong ulit ako. "Para kanino ba yan?" tanong ko habang patuloy pa rin siya sa pagtawa. "Kay Anne yan pare! Ba't naman kita bibigyan niyan? Ano ka bading? Hindi ka naman bading di ba?" tanong niya sa akin. "Ahh..Ahh..Hindi nga pero bakit mo inabot sa akin?" nauutal kong tugon. "Pinapakita ko lang sayo. Tignan mo lang kung maganda. Ibibigay ko yan sa kanya mamaya." Sa ilang buwan naming friendship, ni minsan hindi niya nabanggit na nanliligaw na pala siya. Sumama ang loob ko. Kasi all this time, nag-si-sikreto na pala siya sa akin. "O, Wilson, Maganda ba? Sa tingin mo magugustuhan kaya niya to?" tanong sa akin ni Andrew at pinakaway pa ang kamay ng teddy. Hindi ko siya sinagot. Kinuha ko ang notebook ko at nagsulat. "Oy ano na? Maganda ba? Sagutin mo naman ako!" kulit niya sa akin at inagaw ang ballpen ko. "Akin na yan!" sigaw ko sa kanya. "Ang init naman ng ulo mo ngayon. Birthday na birthday mo ganyan ka. Nagtatanong lang naman ako." sabi niya sa akin at inilagay sa balikat ko ang teddy. Kaagad ko naman iyong inalis. "Ang sungit mo ngayon Wilson. Ano ba nakain mo?" tanong niya sa akin at itinago na ang teddy bear sa plastic bag. "Wala, masama lang talaga gising ko" Itinuloy nga niya ang panliligaw kay Anne. At unti-unti na ring nabawasan ang mga oras na magkasama kami. Halos buntutan na ni Andrew si Anne. Araw-araw, kung anu-ano ang ibinibigay niya kay Anne. Gusto kong sabunutan ang bruha. Mang-aagaw! At napasagot din ni Andrew si Anne. Ang dating araw-araw naming tawagan ay naging sobrang dalang na. Kung dati nakaka-sleep over pa ako sa kanila, ngayon, ni hindi na niya ako pinapupunta sa bahay niya. Kung dati sabay kami tuwing launchbreak, ngayon, mag-isa na lang ako sa pagkain. Nami-miss ko tuloy ang dati kong barkada. Pero sa tuwi namang magkikita kami sa canteen ay hindi na rin nila ako pinapansin.
 DECEMBER Mas lumamlam pa ang friendship namin ni Andrew. Maski magkatabi kami sa upuan, bihira na kaming mag-usap. Bakit? Puro love letters kay Anne ang inaatupag. Buwisit talaga si Anne. Ang sarap kalbuhin. At dahil don, unti-unting bumaba ang performance ni Andrew sa klase. Kung dati lagi siyang highest pointer, ngayon, kung hindi siya ang lowest eh second siya sa lowest. Kapareho ni Anne. Maganda nga, boba naman. Naku, nakakairita talaga! At dahil nga sa bumabagsak na class standing ni Andrew, napilitan siyang magkodigo. Sa second day ng midterm exams namin, nahuli siya ng teacher namin na may maliit na papel sa harap niya. "My God! Ano to Andrew? Sayo ba ito?" sabi ng teacher namin at pinulot ang maliit na papel. "Ma'am, let me explain po.." palusot ni Andrew. "You're cheating Andrew! No need for explanations! Tara sa principal's office! Now" sigaw ng teacher namin na ikinagulat ng lahat. "Hindi ka ganyan dati Andrew. Ewan ko ba at nitong mga nakaraang quizzes at exams natin ay puro failing marks ang nakukuha mo!" galit pa ring sabi ng teacher namin. "Ma'am, hindi ko po talaga alam ang tungkol dyan." patuloy na palusot ni Andrew. "What? Anong hindi alam? Mr. Andrew Esteban don't make fool of me! Hindi ako tanga! Alam kong sayo yan. Handwriting mo yan!" sigaw ng teacher ko sa kanya. Sa buong sagutan nila ng teacher ko ay nakatingin lang ako sa kanya. Namumutla na siya. Halos mangiyak-ngiyak na. Kaya tumayo ako. "Ma'am, sa akin po iyan. Ako po ang nagsulat niyan" matapang kong sabi sa teacher ko. "Pero Wils..." nagtatakang sabi sa akin ni Andrew. "My God, Mr. Wilson Perez! Sa yo ito?" at nilapitan ako ng teacher ko. "Ahhmm..Yes Ma'am akin po yan" sabi ko sa teacher ko. "Come with me Wilson. Let's go to the principal's office" utos sa akin ng teacher ko. "Pero Wilson, ako.." at pinutol ko ang sinasabi ni Andrew. "Ako na ang bahala Andrew.." sabi ko. "Pero tol.." at tuluyan na akong lumabas sa classroom. "My God! How dare you to cheat! How you to cheat right in front of my face!" bulyaw ng teacher kong si Ms. Degolacion habang naglalakad kami papunta sa principal's office. "Ma'am I'm sorry.." ang tangi kong nasasambit sa tuwing humihinto siya sa mga birada niya sa akin.
 Diyos ko ano ba 'tong ginawa ko? Ano ba 'tong mga nasabi ko? Bakit hinayaan ko ang sarili ko na akuin ang pagkakamali ni Andrew? Bakit ako nagpapakadakila? Eh alam ko naman na hindi na ako ang bida sa kanya, kundi si Anne. Si Anne na maputi, maganda, sexy; Si Anne na walang laman kukote kungdi pulos face powder at lipstick; Si Anne na hindi man lang nagbigay ng effort to comfort him kanina... Humigit kumulang na isang oras akong ginisa, nilaga at iprinito sa loob ng principal's office. Noong una'y ayaw pumayag ng principal. Kaylangan daw akong i-suspend for 3 days in accordance with our student handbook. Pero since maganda naman daw ang track record ko sa school at ito ang kauna-unahang (at kahuli-hulihan) instance na nahuli ako na nangongodigo, babawasan na lang daw ng 15 points ang results ko sa exam. Plus kaylangan kong mag-submit ng two special projects. Mabuti kamo at napakiusapan ko na hwag ng ipaalam sa mga magulang ko dahil tiyak, tatamaan ako ng matindi. Lalo na sa tatay ko. Dati kasing MP sa AFP si Papa. Pero dahil sa intrigahan sa trabaho at promotion, na-relieve siya. Kaya, si mama na lang ang solong nagtrabaho. Natigil din siya sa trabaho for 5 years until napasok siya sa SWAT. Hindi siya yung mismong operative pero basta may pwesto siya don. Nagsimula na siyang kumita ulit. Unti-unting bumangon ang pamilya namin. Kaya lang, malupit si Papa. Sobra. Dahil nga sa military-inclined ang job niya, batas-militar ang palakad niya sa bahay. "Obey and never dare to complain" ang lagi niyang sinasabi. Dahil sa ako ang panganay, at lalaki daw ako, dapat daw magpakita ako ng mga traits ng isang future general - disiplinado at well-trained. Kaya anong takot ko na lang magkamali ng kilos at sasabihin. Kasi katumbas ng mga iyon ay latay sa kamay, likod at hita. Nung grade 5 ako, halos gabi-gabi kung paluin niya ako. Maigi daw yun para maging imune na ako sa physical pain. Nung 1st naman, nag-upgrade siya ng weapon sa akin. Hose naman daw para magka-marka. Ang lalaki daw kasi na hindi dumaan sa hostility ay magiging bading. Eh pano ako? Naranasan ko ang sobra-sobrang hostility sa kanya eh bakit parang, papunta ako sa pagiging g-a-y? Pagkatapos ng pag-uusap namin ay pinaakyat na ako ni Ms. Degolacion.
 Hindi na niya ako pinag-test bagkus pina-upo na niya ako sa labas. Pasulyap-sulyap sa akin si Andrew. Nangungusap ang mga mata niya. Nagso-sorry. Pagkatapos ng test, nagsilabasan na sila lahat. Isa-isa nila akong tinititigan. Yung iba nagbubulungan, yung iba agad na tumitingin sa ceiling at sa sahig. Nakita kong natapos na si Andrew at tumayo na rin si Anne. Sabay silang nagpasa pero nauna si Anne na lumabas. Dumaan siya sa harap ko at nagparinig, "Mangongodigo na nga lang, ipinahalata pa.." sabay sumilip sa bintana at tinawag si Andrew para magmadali. Agad din namang lumabas si Andrew. Uuwi na rin sana ako ng habulin ako ni Andrew. "Tol wait, we need to talk" seryosong sabi ni Andrew. "Hon, let's go. May gimik tayo after ng test di ba?" malanding sabi ni Anne. "Hindi naman to magtatagal Anne. So please, Wilson, we really need to talk" patuloy na pag-iinsist ni Andrew. "Okay lang ba sayo Anne?" nangingimi kong tanong kay Anne. "Whatever" at sabay na hinalikan sa pisngi si Andrew at naglakad palayo sa classroom. Pagka-alis ni Anne ay nagsimula na kaming mag-usap ni Andrew. "Tol, bakit mo ginawa yon...hindi dapat...nahihiya ako..." halos paiyak na si Andrew. "Wala yon..That's what friends are for nga di ba..." tipid kong sagot. "Pero bro...malalagot ka sa papa mo.." at tumulo na nga ang luha ni Andrew. "Wala yon pare...napaki-usapan ko naman si ma'am.." sabi ko sa kanya na tinapik pa sa balikat. "Salamat pare...totoong kaibigan ka talaga..." at niyakap ako ni Andrew. Wow! Si Andrew niyakap ako! Si Crush, in-embrace ako! Wow! Ang saya ko! Parang nawala lahat ng nangyari kanina. Tumigil ang mundo ko. Nang tumagal ay tinanggal ko na ang yakap niya. "Pre, ano ka ba, bading..?" biro ko at sabay kaming tumawa ng malakas. Sabay na rin kaming lumabas ng classroom. Siya sinundan si Anne at ako, umuwi na. Pagkatapos noon ay medyo umayos na ulit ang friendship namin ni Andrew. Nag-uusap na ulit kami sa phone, di nga lang sing dalas ng dati pero at least di ba. Paminsan-minsan, pag absent si Anne, sumasabay na ulit siya sa akin. Haay...ang saya ng buhay. Christmas party na...ibig sabihin, more than two weeks din kaming di magkikita ni Andrew. Mapwera na lang kung pumunta siya sa bahay at maglaro kami ng PlayStation. Pero mukhang malabo dahil kay Anne. Tulad ng usual Christmas parties, nag-kris kringle kami. Sa hindi namang inaasahan na pagkakataon, nabunot ko si Andrew. Pinag-isipan kong mabuti ang ireregalo ko sa kanya. Gusto ko yung may meaning, yung pag nakita nya eh mapapa-isip siya kung bakit yon ang nakuha niya. Kaya since matangkad siya at slim, naisip kong T-Shirt na lang ang ireregalo ko sa kanya. Naghanap ako sa Department Store ng mga Tee na may message. At sa aking pag-stroll sa SM, may nakita akong cute na T-Shirt. "My Heart's Desire" ang nakalagay na stylized at pahugis puso. Kulay old rose pero sa tingin ko bagay sa kanya. Binili ko at binalot ko ng magandang wrapper. Araw ng Christmas party, masaya ang lahat. Nagkainan, tawanan. Savoring the last moments together ng taong 1998. Maya-maya'y nagsimula na ang party. Nagkaroon ng mga usual, corny games at namigay din ng mga personal Christmas gifts ang bawat isa. Sa buong kasiyahan, naninibago ulit ako kay Andrew. Simula ng dumating siya'y ni hindi man lang niya ulit ako binati.
Nagsimula na ang kris kringle at ipinamigay na ang mga regalo in chronological order. Maya-maya'y natawag na rin ang para sa akin. "Merry Christmas. From Anne" bwisit! Sa lahat naman ng pwedeng makabunot sa akin, si Anne pa! Anong asar ko non kaya pinagpasiyahan kong sa bahay na lang ito buksan. Nang matawag si Andrew ay pinagmasdan ko siyang mabuti. Akala ko papansinin na ako...Wala dedma pa rin, tuloy-tuloy lang akong dinaanan at paka-abot sa kanya ng regalo'y umupo rin agad. "What's that?" parang nandidiri si Anne ng hawakan niya ang T-Shirt pagkatapos buksan ni Andrew ang regalo ko. "Nice! Ganda ng color. Kakaiba" nakangiting sabi ni Andrew at tumingin sa akin. Sa gulat ko, bigla akong nag-iwas ng tingin. Napansin ko naman na tumitig din si Anne sa akin. "Yuck ano ba 'to? Ano bang tatak nito? Kanino ba galing to? Ang baba naman ng taste niya" sabi niya sa tonong parang nagpaparinig. Alam kong alam ni Andrew na sa akin iyon galing dahil mahilig siya sa mga "statement T-Shirts". Hindi tumigil si Anne sa pagpaparinig. Halos mapunit sa panlalait at pangliliit niya sa T-Shirt na regalo ko. Nang umuwi ako sa bahay, balak ko sanang itapon na lang ang natanggap kong regalo pero na-curious ako at binuksan ko rin. Nagtataka ako ng makita kong may lamang salamin at suklay na parehong kulay pink ang laman non. Anong ibig sabihin non? Maya-maya, na-realize ko na siguro, nag-anticipate siya na babae ang makakakuha noon. Kaya ipinagpalagay ko na ganoon nga iyon. At dumaan Christmas at New Year's Eve, wala akong natanggap na pagbati galing sa kanya. Nakakapagod na rin. Umaasa akong magkakagusto rin siya sa akin. Sa pareho niya lalaki. Nag-resume na ulit ang klase, back to normal ulit. Ni hindi kami nagkita o nakapag-usap nong bakasyon ni Andrew kaya excited akong makita siya. As usual, late na naman silang dalawa ni Anne. Pero mukhang may iba sa kanila. Si Anne, nakasimangot at hindi pinansin si Andrew. Si Andrew naman, umupo sa tabi niya (lumipat siya ng upuan). Mukhang inis si Anne kay Andrew. Himala, ngayon ko lang sila nakitang ganito. Launch break na. Kumakain ulit ako ng mag-isa. Maya-maya bigla akong ginulat ni Andrew ng kilitiin ako sa baywang. Natapunan tuloy ako ng softdrinks sa pantalon. "Naku tol sorry hindi ko sadya!" sabay kuha sa panyo niya at pinunasan ako...sa may crotch area ha! Nagulat ako talaga kasi siya pa ang nagpunas. Pinilit kong hwag tigasan dahil talagang mahahalata niya. "Sensya tol gugulatin lang kita talaga" sabi niya at tinabihan na ako sa upuan. "Makikipag-usap ka lang pala eh manggugulat ka pa!" sigaw ko sa kanya. "Ang sungit mo naman, sorry na nga eh." at inakbayan ako. At kinilig ako. Siyempre hindi pwedeng magpahalata kaya tinanggal ko kamay niya. "Ano ka ba pare...kumakain ako.." sabi ko. "Tol pwede ba kitang makausap.." seryoso niyang sabi. "Eto na nga't kinakausap na kita eh" pa-pilosopo kong sagot. At nagkwento na nga siya na nahihirapan na siyang mag-adjust kay Anne. Sobrang demanding.
Mahilig magpabili ng kung anu-ano. Immature din daw. Nakakasakal na rin daw ang sobrang pagmamanipulate nito. And I took advantage of his situation. Sinabi kong dapat na niyang kalasan si Anne dahil hindi na maganda ang relasyon nila. Ang problema, mahal daw niya talaga si Anne. Sabi ko naman, bahala siya kung gusto niyang maging tuta ni Anne basta ako, nagpayo na. Natigil lang ang usapan namin ng tawagin na siya ni Anne. Tumayo na si Andrew at nagpaalam na mauuna na siya. Pakatalikod ni Andrew ay tinaasan ako ng kilay ni Anne. Ilang araw ang dumaan at mukhang friends ulit kami ni Andrew. Inaya nga niya ako sa isang overnight swimming. Gusto ko talagang sumama. Ewan ko kung bakit basta gusto ko lang siyang makasama at ayokong i-turn down ang invitation niya. Pero, kay Papa ako nagkaproblema. Hindi siya pumayag, baka daw lumayas na ako at hindi na bumalik. At mahirap na daw kung makabuntis ako. Kamumuhian daw niya ako kung magka-ganon. Pero, sa tulong ng pamimilit ni Mama, napapayag din si Papa provided na kaylangan 8:00am sharp sa Sabado (Friday ang overnight swimming namin) ay nasa bahay na daw ako. Natuloy ang swimming. Nagkita kami ni Andrew sa isang gas station malapit sa kanila. Ang buong akala ko'y kaming dalawa lang. Pero ng makarating kami sa bahay niya, nandoon si Anne. Halos gumuho ulit ang mundo ko at gusto ko siyang sabunutan. Asar! Kala ko chance na naming magkaroon ng "private moment" ni Andrew. Pero, ganon talaga. Magkarelasyon sila kaya natural lang na magbuntutan sila. Walang pasok nong araw na yon (City Foundation Day kasi) kaya malakas ang loob ni Andrew na mag-aya ng swimming. Nakarating kami sa isang magandang resort sa Bulacan sakay sa kotse ni Anne na minaneho ni Andrew. Pagkatapos maibaba ng mga gamit ay kumuha na sina Andrew at Anne ng kwarto. Nagparinig si Anne na hindi daw niya ako isasama sa bayad. At dahil don nag-away ulit sila ni Andrew. "Ano ka ba Anne bakit ka ba ganyan kay Wilson?" bulyaw ni Andrew kay Anne. "Wala lang" mataray niyang sagot. "Nabwibwisit na ako sayo Anne. Ako ang nag-imbita kay Wilson dito kaya hindi ka dapat maasar na kasama natin siya!" sigaw ni Andrew habang nakatitig sa kanila ang cashier ng resort. "Kung ayaw mo siyang ikuha ng kwarto, ako na lang ang kukuha para sa kanya" sigaw ulit ni Andrew kay Anne. "Tol wag na, ako na lang ang kukuha ng kwarto ko. May baon naman akong pera" sabi ko kay Andrew dahil nanliliit ako sa mga sinasabi ni Anne. "Bakit kasi sumama-sama ka pa dito eh lakad namin to ni Andrew! Epal ka kasi eh!" sigaw ni Anne habang inaabot sa kanya ang susi ng kwarto nila ni Andrew. "Tumahimik ka na Anne please...(humarap sa akin) 'Tol pasensya ka na talaga. Eto sana ang pangbawi ko sa mga atraso ko sayo kaya kita isinama dito" suyo sa akin ni Andrew. "Andrew ano ba, tara na ang init dito nabibilad na ako!" sigaw ni Anne. Hindi na pinansin ni Andrew si Anne. Lumapit siya ulit sa cashier at ikinuha ako ng kwarto na katabi ng sa kanila. Sinaway niya ako ng aktong mag-aabot ako ng pambayad. Sagot na daw niya ako kasi siya naman ang umaya sa akin. Patuloy pa rin ang pagpapasensya niya sa akin. Maya-maya, pumasok na rin sina Anne at Andrew sa loob ng kwarto nila. Halos 30 minutes din akong umupo sa bench sa tapat ng cashier dahil sobra akong napahiya. Iniisip ko ngang umuwi na lang. Hindi ko talaga alam kung bakit ang init ng dugo sa akin ni Anne. Tumulo na nga ang luha ko. Ang sama ng loob ko sa mga sinabi ni Anne. Nataranta ako ng lumabas si Andrew sa kwarto. Kakatok sana siya sa kwartong katabi nila ng makita niya ako na naka-upo pa sa labas. Nilapitan niya ako. Pinahid ko agad ang luha ko. "Tol pasok ka na sa kwarto mo. Pahinga ka muna. Maya na lang tayo mag-swimming" aya niya sa akin at sabay kinuha ang bagpack ko mula sa pagkakayakap ko dito. "Ako na lang kaya ko na to, salamat ulit Andrew" at binawi ko ang bagpack. Inakbayan niya ako at tinungo na namin ang kwarto ko. Saktong lumabas si Anne sa kwarto at pinapasok si Andrew. Sunod naman si Andrew. Isinara ni Anne ang pinto ng padabog.
 Nakatulog ako ng matagal kaya pasado 1:00 na ng magising ako dahil sa katok sa kwarto ko. Si Andrew. Nagtatanong kung gusto ko na daw bang kumain at ipapadala na lang daw niya sa kwarto ko. Tumanggi ako at sabi ko, sa restaurant na lang ako kakain. Cute din naman ako kaya sa paglalakad ko papuntang restaurant sa resort ay nililingon ako ng mga babae...at bading. Wala ako sa mood magpa-cute that time kaya sinupladuhan ko silang lahat. Pakakain, nag-aya na si Andrew na maligo na daw kami. Si Anne naman, hindi lumalabas ng kwarto. Ayaw daw niyang mangitim. Mamayang gabi na lang daw siya kaya kaming dalawa na lang ni Andrew ang nagswimming. Ang nakakatawa, hindi pala ganon karunong si Andrew magswimming dahil sa 5 foot-pool lang kami naligo. Simpleng sisid lang pala ang alam niya at konting kampay lang ng kamay ay hinihingal na. Maya-maya, umandar ulit ang kakulitan ni Andrew. Sumisid siya sa ilalim at pilit na hinuhubad ang trunks ko. Ako naman lumubog din sa tubig at aktong sasakalin siya. Sumaya na ulit ako. Nawala na ang init ng ulo at sama ng loob ko. Sa mga sandaling yon, feeling ko kami lang ni Andrew ang tao sa mundo. At mas lalo niya akong kinulit. Minsan, sumisid siya sa ilalim at dinakma ang ari ko. Sa gulat ko'y napapadyak ako. Tinamaan siya kaya umahon siya agad. "G_go ka Andrew! Humanda ka sa akin" sabi ko at hinabol ko siya sa ilalim ng tubig. This is it. May dahilan na ako para madakma ang "kanya". Makaka-simpleng chancing na ako. Hindi naglaon at na-corner ko siya. Kaya nadakma ko rin ang kanya. Pinisil-pisil ko ng dalawang beses. Ang laki. Malaman. Mataba. Ay grabe halos mawalan ako ng hangin sa nadakma ko. Semi-erect yata ang ari niya kaya ganon. Nang kapusin ako ay umahon na ako. Sumunod naman siya. "Quits na tayo ha Wilson! Di mo sinasabi, may granada ka pala..." pilyong biro niya sa akin. "Ikaw din Andrew...(humihingal)...May canyon ka pala dyan.." at sabay kaming tumawa. Patuloy lang kami sa pagswi-swimming. Paunahan makarating sa gilid ng pool. Ang saya ko talaga. Maya-maya, umahon ako. Umahon din siya (parang robot ano?) "Tol CR muna ako." sabi ko at umahon sa pool. "Sabay na tayo tol" at parang umawit ang mga anghel sa langit. Yes! Stike 2!
Masisilip ko na ang dinakma ko kani-kanina lang! Wow! Maganda rin pala ang araw na ito. Pangit nga lang ang umpisa. Tinulungan ko siyang makaahon sa pool. Naglalakad na kami patungo sa C.R. nang harangin kami ng dalawang babae. "Hello guys, good afternoon. Ako si Cherry, siya si Dianne. And you guys are.." tanong ng isang babae. "Ahh...ahh..I'm Andrew, this is my friend Wilson" sabay akbay sa akin. At kinilig na naman ako. "Hi Wilson, I'm Cherry" at kinamayan ako ng isang babae. "Dianne here" at kinamayan rin ako ng isa pa. "Pwede ba tayong...(lumapit sa tenga ko at bumulong)...magquickie?" sabi ng babae. Nagulat ako kasi ngayon ko lang sila nakita at gusto agad ng quickie. Besides, hindi ba nila alam na highschool pa lang ako. Mukha lang akong college dahil matangkad rin ako. Nakuha ni Andrew ang binulong ng babae kaya sumingit siya at sinabing "Sorry girls engaged na tong mokong na to" at nagkatinginan kaming dalawa. "Ay ganon ba, pero pwede pa naman di ba, di ka pa naman kasal?" sabi nung Dianne. "Sige na, nakakapagpainit ka kasi eh..Parang ang sarap mo.." pang-se-seduce nung Cherry. "Ah sorry talaga girls pero no thanks.." at akto na sana kaming tatakbo ng pigilan ako nung Cherry at hawakan sa kamay. "Sige na, 400 lang kaming dalawa na yon. Aayaw ka pa ba? Masikip pa kami. Malaki rin naman ang kayamanan namin (at sabay nilang dinama ang mga suso nila)" putik na yan. Mga prosti pala tong mga to. Pa-ingles-ingles pa eh prosti lang pala. Magsasalita pa sana yung Dianne kaya dali-dali kaming tumakbo ni Andrew. Halos madulas na kami dahil basa ang tiles. At sa wakas nakarating na kami sa C.R. pareho kaming humahangos at kinakapos sa hininga. "Pambihirang ambush yon tol..." sabi ni Andrew habang papalapit na sa isang urinal. "Oo nga eh..at ako pa ang nakursunadahan.." at lumapit na rin ako sa isang urinal. May pagitan kaming isang urinal kaya medyo malayo ako sa kanya. "Ang gaganda nila pero mga prosti pala..." sabi niya habang inilalabas ang kargada sa briefs niya. Pa-sideview lang ako sa corner ng mata ko kaya nakikita ko. Hindi rin ako masyadong nagpahalata. "Oo nga tol" at inilabas na rin ang akin. Narinig ko nang nilabasan na siya ng ihi. Ang lakas ng sound effects. Parang kabayo. Ang daming iniihi. Napapaungol pa. "Ang lakas kasi ng dating mo Wilson kaya habulin ka talaga!" sabi niya at bahagyang umagwat sa urinal. Sa ginawa niyang iyon, nasulyapan ko ang malambot niyang ari. Mga 4 inches siguro sa tantsa ko. Malaki sa pangkaraniwan. Sinimulan akong tigasan kaya lumapit ako ng maigi sa urinal. "Hindi tol, ikaw ang gusto non!" tugon ko sa kanya. "Hindi tol, malakas din ang appeal mo!" sabi niya at ipinagpag na ang ari. Akala ko lumabas na siya. Nagulat ako ng bigla siyang lumapit sa urinal ko at sinilip ang pilit kong itinatagong ari. Napatawa siya ng malakas. "Kunwari ka pa pare, tinigasan ka rin pala sa kanila, bwahahahaha" asar ni Andrew sa akin. "G_go ka talaga, umalis ka nga!" sabay tulak sa kanya. Namula ako. Nakita nya ang hard-on ko.
 Buti na lang at iba ang naging interpretation niya dito. At dahil don natagalan ako sa pag-ihi. Mahirap nga naman umihi na matigas si manoy. "Hoy Wilson dapat hindi mo na sila pinakawalan. Mura lang sila sa halagang 400!" patuloy ang pag-asar sa akin ni Andrew habang inaayos ang buhok sa tapat ng salamin. "Sira! hindi ko papatulan ang mga yon. Mahawa pa ako sa sakit ng mga yon" tugon ko habang hinihintay na tumulo ang ihi ko. At nagulantang ako ng nilapitan niya ulit ako sa urinal. Dinakma niya ang ari ko. Pumintig pa ito sa palad niya. "Eto lang ang magpapaligaya sa kanila, ayaw mo pang ibigay" sabi niya na titig na titig sa titi ko. Itinulak ko siya palayo. "Pare ano ka ba! Bakit mo ako hinawakan?" pasigaw kong tanong sa kanya. Pero, deep inside, halos matunaw ako sa sarap ng sensasyon. "Wala pare relax lang. Pareho tayong lalaki kaya wala naman sigurong kaso yon di ba...Ang laki pala talaga Wilson..." sabay tumawa ng malakas at lumabas ng C.R. "Bilisan mo Wilson, mag-jakol ka na lang mamaya...ahahaha" at tuluyan na niyang isinara ang pinto sa C.R. Pagkalabas na pagkalabas niya ay automatic na naka-ihi na ako. Haay sa lahat talaga, ayaw ko ng may kasabay sa pag-ihi. Tinitigasan ako. Nako-conscious ako pag alam kong may kapwa kong lalaki na naglalabas ng uten nila. Pagkalabas ko ng banyo ay wala na si Andrew. Marahil nauna na siyang bumalik sa kwarto at hindi na ako naantay. Inaayos ko ang trunks ko (dahil may bumabakat) kaya nakabangga ko ang isang matangkad, chinito at maskuladong lalaki. "Ahh..sorry bro..di ko sinasadya...pasensya..." paumanhin ko sa kanya. "It's ok. Di naman ako nasugatan eh.." at napangiti siya sa akin. Matagal lang kaming nagtitigan. Putik, gwapo yung lalaki. Maputi at makinis. Aalis na sana ako sa pagkakatayo ko ng harangin niya ako. "Ahh..bro..excuse me...padaan naman.." at hinaharangan niya ang bawat balingan ko. "Can you stay here for a while..sa loob tayo.." at ayun na nga. Sabi ko na nga ba. Sa mga titig niya sa akin, iba ang gusto niya. "Sorry bro pero excuse me..." ipinasandal niya ako sa pader ng C.R. Dahan-dahan siyang lumapit sa akin. Inilagay niya ang kamay sa pader. Dahan-dahan niyang inilapit ang mukha niya sa akin. "Ahh..bro.." ang nasambit ko dahil halos 1 inch na lang ang layo ng mukha niya sa akin. Halos ma-tempt na ako sa ginagawa niya. Alam kong gusto niya ng halikan. Nadadarang na ako. Nang saktong hahalikan na niya ako ay bigla ko siyang itinulak papalayo. Si Anne! Nakatingin sa akin. Sa lahat pa ng pwedeng makakita, si Anne pa. "Bro what's wrong?" tanong sa akin ng chinitong lalaki habang hahabulin pa sana ako. Napangiti lang sa akin si Anne. Tumingin lang din ako sa kanya bago tuluyan ng pumasok sa C.R. ng babae. "Bro, tuloy natin..sabi ko kasi sayo sa loob tayo.." at hinawakan ako sa baywang. "F_ck you!" sabay tulak at naglakad ng mabilis palayo. Nakita kaya ni Anne yon? Kabadong-kabado ako. Baka maging iba ang interpretasyon niya. Bad shot pa naman ako sa kanya. Baka siraan niya ako kay Andrew. At baka mapa-aga ang alis namin dito. Papunta na sana ako sa kwarto ng makita ko si Andrew.
Napaurong ako. Parang ayoko siyang makasalubong. Ewan ko bakit parang na-guilty ako. Pero wala naman akong ginawang masama. Hindi ko naman pinatulan yung chinito. Hindi naman ako nagpatangay sa lust. "Hoy pare tara na kain na tayo!" masayang bungad sa akin ni Andrew habang naka-bath robe na naglalakad palapit sa akin. "Ahh..ehhh..kwan..kasi..hindi pa ako gutom eh.." pautal kong sabi. "Anong hindi gutom? Siguradong naubos ang lakas mo dun sa alok sayo nung mga prosti kanina...hahaha.." biro ni Andrew at inakbayan ako. "Hindi ah...pero.." at pinutol niya ako. "Basta sige na tara na kain na tayo. Napagod din ako sa swimming natin. Di ko namalayan eh alas 6 na pala" at naglakad na kami patungo sa restaurant. Pagdating doon ay naka-upo na si Anne sa isang table. Napaiwas ako ng tingin. Pero napag-isip-isip ko, bakit ako mahihiya kung alam kong wala akong ginagawang mali. Kaya taas noo ulit ako habang naglalakad palapit sa table. Umupo si Andrew sa tabi ni Anne (siyempre) at ako sa harap nila. "Nag-order ako ng inihaw na pusit at liyempo, ok na ba sayo yun?" tanong sa akin ni Andrew at inakbayan si Anne. "Ok lang yon tol masarap yon.." sabi ko sa kanya. Tinitignan pa rin ako ni Anne. Nakangiti pero alam mong nang-aasar. Di naglaon ay dumating na ang mga pagkain. Pinaghatian namin ni Andrew ang inorder niya habang si Anne ay nagkasya sa cream of mushroom soup at chocolate mousse. Busog na busog kami ni Andrew. Panay ang dighay namin hanggang sa paglabas ng restaurant. Bumalik na kami sa mga kwarto namin. Ako, nag-shower at nagpalit ng trunks dahil balak ko ulit mag-swimming pag bumaba na ang busog ko. Si Andrew naman ay nagpalit ng boxer shorts saka lumabas sa may balcony. "Pare koy! Swimming tayo ulit mamaya ah!" sigaw ni Andrew sa akin habang ako naman ay nasa loob ng kwarto ko. Nakabukas naman ang pinto ko kaya narinig ko ng malinaw ang sinabi niya. "Sige tol mamaya.." sabi ko. Palabas na ako sa kwarto ko para makipag-kwentuhan kay Andrew. Paglabas na paglabas ko, nakita kong nilapitan ni Anne si Andrew. Hinawakan siya sa chest at shoulders. Si Andrew naman, nakatingala lang kay Anne. Nagulat ako ng nilingon ako ni Anne at ngumiti. Nagulantang ulit ako kaya nag-iwas ako ng tingin. Nang ibalik ko ang paningin sa kanilang dalawa'y nakita ko na lang na nakaupo na si Anne kay Andrew. Hala. Sine-seduce ni Anne si Andrew.
At parang gusto ko siyang sakalin hanggang sa lumawit ang dila niya. Maya-maya pa'y nakita kong dinidilaan na ni Anne ang bibig ni Andrew. Si Andrew naman, nakapikit at naririnig kong napapa-ungol. Pumasok na ako ulit sa kwarto. Parang hindi ko kakayaning makita pa ang mga moments nina Andrew at Anne. Mixed emotions ang naramdaman ko. Una, nagpupuyos ako sa galit dahil sa ginagawa ni Anne kay Andrew. Ang alam ko kasi, wala pang karanasan si Andrew sa sex, samantalang si Anne naman, popular na slut sa school. Sa kabilang banda, gwapong-gwapo ako kay Andrew habang nakikipaghalikan siya. Sana ako na lang ang minamahal niya. Sana ako na lang ang hinahalikan niya. Sana ako na lang si Anne. Inaliw ko na lang ang sarili sa panonood ng TV. Maya-maya'y nakarinig ako ng sigawan kaya lumabas ako ng room at nakinig sa may hallway sa balcony. Boses nina Andrew at Anne. "Punyeta ka!!! Bakit ba ayaw mong makipag-sex sa akin?" balahurang sigaw ni Anne. "Anne please stop this. Alam mong ayoko ng ganito. Di pa ako ready..At isa pa bata pa tayo.." sigaw ni Andrew habang inumpisahan siyang batuhin ng damit ni Anne. Sumisilip ako sa may bintana kaya nakikita kong mabuti ang posisyon nila. Si Andrew, wala ng saplot sa katawan. Pilit na pinapapatong ng nakahubad na rin na si Anne si Andrew. "Stop this Anne!" sigaw ulit ni Andrew kay Anne ng makawala sa kama. Sayang at nakatalikod si Andrew. Pwet lang niya ang nakita ko. Kaagad siyang nagsuot ng boxers at bath robe. "Bumalik ka rito Andrew! (nagbago ang tono) please ngayong gabi lang...pagbigyan mo na ako!" pagsusumamo ni Anne kay Andrew. Tumalilis ako ng takbo pabalik sa loob ng kwarto ng makita kong papalabas na ng kwarto si Andrew. Naunahan ako ni Andrew at inabutan niya ako na bubuksan pa lang ang door knob. Pinilit kong hindi ipakita na nataranta ako dahil inabutan niya ako sa labas. "Ahh..bro, nag-aaway yata kayo?" pautal kong tanong sa kanya. "P_ta ka Wilson wag kang makisali rito ha! Andrew, pumasok ka na dito!" biglang sabi ni Anne na lumabas sa kwarto na nakatalapi lang ng tuwalya. "B_ll shit ka Anne! Please stop it. Nakakahiya kay Wilson" sigaw ni Andrew kay Anne na hinawakan sa braso at pilit pinapabalik sa loob ng kwarto. "B_ll shit ka rin Andrew! B_ll shit!" sigaw ni Anne sabay padabog na isinarado ang kwarto. Sa puntong yon, nilapitan ko si Andrew at inakbayan. "Ano ba problema non, tol?" tanong ko sa kanya. "Halika tol sa may poolside tayo mag-usap" alok sa akin ni Andrew. At tinungo nga namin ang pool na malapit sa room namin at umupo kami sa gilid noon at doon nag-usap. Ikwinento na ni Andrew ang nangyari. Pinipilit daw siya ni Anne na makipagtalik sa kanya. Hindi naman pumayag si Andrew. Edukado naman kasi si Andrew. Hindi niya magagawa ang isang bagay na alam niyang mali at sa huli ay pagsisisihan niya. "Nasaktan ako pare. Yun lang ba ang gusto niya sa akin? Ang makipag-sex sa akin?
Seryoso ako sa kanya tol at alam mo yan. Mahal ko siya pero ang gawin ko (makipag-sex) yon, hindi pa ako handa.." seryosong sabi ni Andrew sa akin. "Ang masasabi ko lang pare eh, hindi yan gawain ng matinong babae. I mean, alam nating pareho na kilala siya sa school bilang..ahmm..malandi.." sagot ko sa kanya. "Pero pare, mahal ko kasi siya. Kaya tinanggap ko kung ano siya" at nagpatuloy kamis sa seryosong usapan. Maya-maya rin ay naalis na rin ang init ng ulo niya ng maiba ang topic namin. Kaya ng tuluyang maalis ang topak niya ay nagyaya ulit magswimming. Nauna siyang tumalon. "Hwag kang tatalon pare... (at nagtakip ako ng mukha para hindi mabasa)" at tumalon nga si Andrew sa pool. Nabasa na naman ako. "Tara dito Wilson sarap maligo. Medyo malamig! Nakaka-relax!" sigaw sa akin ni Andrew habang pakampay-kampay sa tubig. "Ayoko pare! Hindi na ako maliligo!" sigaw ko sa kanya. "Pero basa ka na eh..o..eto pa" at patuloy akong binasa ni Andrew ng tubig. "Wag kang makulit tol..." saway ko sa kanya. Pinagmasdan ko lang siya habang lumalangoy. Ang ganda talaga ng hubog ng katawan niya. Hindi naman siya nangitim kahit naligo kami kanina ng hindi man lang nagsa-sunblock. Maya-maya, napansin kong hindi na umaahon si Andrew para suminghap ng hangin. Kaya kinabahan ako. Since walang tao sa pool na yon (dahil katatapos lang yatang linisin at kakaunti na rin ang taong nasa labas) ay sumigaw ako ng sumigaw. Pero hindi pa rin siya umaahon kaya nag-dive ako. Nakita ko siya sa ilalim, nakaluhod at hindi gumagalaw kaya binilisan ko ang paglangoy papunta sa kanya. Saktong paghawak ko sa kanya para sana alugin siya eh hinatak niya ang kamay ko. Ang mokong na yon talaga. Nagkunwaring patay na siya. At lumangoy siya palayo sa akin, nagpapahabol. Hinabol ko rin naman siya. Hindi ko namalayan na napunta na kami sa malalim na parte ng pool. Hindi ko na naman nakitang umahon si Andrew para suminghap ng hangin. Medyo madilim sa ilalim para hanapin siya kaya ako ang umahon. Tinignan ko baka umalis na siya sa pool ng hindi ko namamalayan. Pero hindi ko siya nakita, wala sa poolside. Sumisid ako pero nahirapan akong makakita dahil sira ang mga ilaw sa pool. Nang suminghap ulit ako ng hangin ay nakita ko siya sa dulo ng pool. Nalulunod si Andrew. At nang mabasa ko ang karatula, napamura ako dahil nasa 10ft pala ang lalim ng napuntahan niya. At since hindi siya ganon karunong lumangoy, tiyak na malulunod nga siya kaya dali-dali akong lumangoy papunta sa kanya. Kinakabahan ako dahil alam kong mahihirapan na siyang pagaanin ang sarili niya dahil natataranta na siya. Nang abutan ko siya'y tumigil na siya sa paggalaw. "Tulong! Tulong! May nalunod! Tulong!" halos mapatid ang litid ko sa sigaw. Kinakabahan na ako dahil wala nang pulso si Andrew. Sinikap ko siyang iahon pero mabigat siya. Isa pa, malalim nga ang pool. Kaya muli akong sumigaw. Maya-maya'y may nakarinig na rin sa akin. Dalawang lalaki ang tumungo sa pool. Yung isa natira sa poolside. Tinulungan ako nung isang lalaki na iahon si Andrew. "Tol, gising! Tol, gumising ka! Tol...Andrew gising!" sigaw ko habang tinatapik ko ang mukha niya ng maiahon na namin siya. "Anong nangyari sa kanya? Bakit siya nalunod?" tanong ng lalaki. "Ahh..ehh..kasi kuya nagswi-swimming kami tapos ayun na...hindi niya namalayan na malalim na pala...(tinapik-tapik ulit si Andrew sa mukha) Andrew, tol, gising!" natataranta na ako. Kasi talagang hindi na siya gumagalaw. "Marunong ka bang mag-CPR?" tanong ng lalaki. "Hindi po..." taranta kong sabi. Maya-maya'y yung isang lalaki ang nag-CPR. Nag-pump siya. Dalawa, tatlong beses at pinakiramdaman si Andrew. Wala. Hindi pa rin siya humihinga. Sinubukan niya ulit. Wala pa rin. "Tol...kaya mo yan...wag kang bibitiw tol...gising!" at patuloy ko siyang niyugyog. "I mouth-to-mouth mo!" nagmamadaling utos sa akin ng isang lalaki.
Dali-dali at walang malisyang ginawa ko ang ipinag-uutos ng lalaki. Yun lang kasi ang alam kong first-aid sa nalunod. Unang beses...wala pa rin. Pangalawa...wala pa rin. "Tol ano ba!! Gumising ka!!" at inulit ko ang pag-mouth-to-mouth resuscitation. Wala pa rin. "G_go ka gumising ka! G_go ka!" tumulo na ang luha ko habang sinuntok-suntok ko siya sa dibdib. Nagulat na lang ako ng napa-ubo siya. Para akong nabunutan ng tinik. Na-revive ko na si Andrew. Maya-maya'y isinuka na niya ang nainom na tubig. Ubo pa rin siya ng ubo. Saka ko lang din napansin na marami na rin pala ang umusyoso. "Ayos ka lang ba tol?" tanong ko sa kanya habang marahang inaayos ang gulu-gulo niyang buhok. "Ayos lang tol...(umuubo) salamat, niligtas mo ako (umubo ulit)" "Salamat kuya! Salamat sa pagtulong sa amin!" sabi ko sa dalawang lalaki habang nagpahid ng luha. "Walang anuman iho. Sa susunod, magbasa kayo ng karatula. Wag kayong basta lulusong sa tubig!" payo ng isa bago tuluyan na kaming iniwan. Unti-unti na ring nagsi-alisan ang mga umusyoso. "Salamat talaga tol! Utang ko sayo buhay ko ngayon!" pagpapasalamat ni Andrew sa akin habang tinutulungan ko siyang bumangon. "Wala yon tol ano ka ba. Ikaw kasi eh, mag-aaya kang magswimming, magpapalunod ka lang pala!" biro ko sa kanya. "Opo sige po mali na po ako..Opo daddy hindi na po mauulit.." pabirong sabi sa akin ni Andrew. "Ewan ko sayo!" at pinatayo ko na siya. "Tol pa kiss nga dyan niligtas mo buhay ko!" at aktong hahalikan nga ako sa pisngi ng nagbibirong si Andrew. "Tumigil ka nga, ihulog kita dyan eh!" sabi ko. Nagulat ako ng mamataan kong papalapit si Anne. Parang galit na galit. "Andrew! Andrew ayos ka lang ba?" sabi ni Anne ng makalapit na siya kay Andrew. "Oo.." maikling tugon niya bago pilit na inaalis ang kamay sa mukha niya. "Hoy Wilson anong ginawa mo kay Andrew? Bakit mo siya hinayaang malunod? Gusto mo ba siyang patayin, ha?" sigaw ni Anne sa akin. "Hindi ko siya hinayaan, ang totoo nga..." at pinutol ako ni Andrew para ipagtanggol ako. Ang sweet. Ang sweet-sweet mo talaga Andrew. Nakipagsigawan siya kay Anne para ipagtanggol ako. Hanggang sa marating namin ang mga room namin ay tuloy pa rin ang bulyawan ng dalawa. Kinabukasan maaga kaming nag-check out. Hindi pa rin nag-papansinan ang dalawa at si Anne ay patuloy sa pantataray sa akin. Salamat din at maaga akong naka-uwi sa bahay tulad ng utos sa akin ni Papa. Mga 7:20 yata ng dumating ako sa bahay. Tulog pa silang lahat kaya dumiretso ako sa kama at natulog. Pero nagising na lang ako sa bulyaw ni Papa. Pumasok siya sa loob ng kwarto, galit na galit. Bakit daw ni hindi man lang ako nagparamdam na dumating na daw ako. Kaya bilang parusa ko, pinagsusuntok niya ako sa braso. Halos mapunit ang damit ko ng hilahin niya ako sa kama. Itinulak ako sa may pinto kaya napahiga ako. Pinagtatadyakan niya ako. Diyos ko naman. Gumawa na nga ako ng kabutihan kagabi sa pagligtas ko kay Andrew, pagdating ko sa bahay eh heto ako at pinaparusahan na naman ni Papa. Nakakag_go namang buhay ito. Saan na ba ako lulugar? Dumating na nga ako ng maaga eh binubugbog pa rin ako. Hindi ko nga siya ginising dahil ayaw niyang nai-istorbo sa pagtulog at baka mas lalo pa akong magulpi. Ni hindi man lang ako inintindi ni Papa. Halos isang oras din akong ginulpi ni papa kasi hinagupit pa niya ako ng sinturon niya. Inutusan niya si Mama na hwag akong pakainin ng tanghalian. Sinunod naman ni Mama. Si Jasmine, hindi rin pinalapit sa akin. Baka daw kasi bigyan niya ako ng makakain.
Pero, sa kabila ng pagluha ko, ayos pa rin naman ang pakiramdam ko. Kasi kagabi, nailigtas ko ang buhay ng pinakamamahal ko. At wala ng sasarap pa sa feeling na yon. Lumipas ang mga araw at mukhang ang insidenteng yon ay mas lalong nakapagpalapit muli sa amin ni Andrew. Ngayon, mas madalas na niya ulit akong sabayan sa lunch break at sa uwian. Parati na rin ang pag-aaway nila ni Anne. Hindi ako magpapaka-impokrito, natutuwa ako sa nangyayari sa kanila. Sa wakas, `naagaw` ko na rin si Andrew kay Anne. Minsan nagkaroon kami ni-require kami ng teacher ko na mag-group research tungkol sa evolution of man. At sa nakakatawang pagkakataon, kaming tatlo nina Andrew at Anne ang napiling pag-partnerin ng teacher namin. Sabi ko, ayaw kong ka-grupo si Anne dahil bukod sa boba eh halatang hindi siya makiki-cooperate. Pero nag-insist ang teacher namin. Kaya napag-usapan na sa bahay ni Anne kami gagawa ng research work. Marami daw kasing libro sina Anne (di naman niya binabasa kasi ewan ko lang kung marunong siyang magbasa) kaya mas mapapadali raw ang research work namin. Since alam na alam ni Andrew ang papunta don, sinabihan ko siya na daanan ako sa napag-usapan naming meeting place dahil hindi ko alam ang daan kina Anne. Umuwi rin kasi ako para kumuha ng ilang libro tungkol sa Biology sa bahay. Sa isang gas station na along EDSA ako nag-antay. Mga 2:30 na yata yun ng hapon. Sabi ni Andrew, mga alas-dos ay dadating na siya. Halos malaman ko na yata ang lahat ng plate number ng sasakyan na dumaan pero ni anino ni Andrew hindi ko nakita. Nalanghap ko na rin yata lahat ng alikabok at usok ng EDSA pero hindi pa rin siya dumating. 5:30 na. Ang tanga ko naman at hanggang ngayon hinihintay ko pa siya. Sobrang inip na inip na ako kaya tumawag ulit ako sa bahay nila. Sabi ng mommy niya, kanina pa daw siya umalis kasama si Anne. Susunduin na daw ako. Susunduin? Kanina pa umalis? Eh kanina pa rin ako nag-aabang dito eh! Para na akong asong u_ol na palinga-linga't paroo't parito sa kakahintay. Wala na, hindi na siya dadating kaya nang mag-alas-sais na ay napagpasyahan ko ng umuwi. Lagot na. Ang hirap pa namang humanap ng masasakyan pauwi dahil rush hour na. Nasayang rin ang isang araw na sana'y nagugol ko para sa research work namin. Ang sama ng loob ko. Bakit 'pag siya ang nangangailangan, lagi naman akong nasa tabi niya. Pero 'pag ako naman, parang binabalewala. Alam kong medyo childish ito pero, ang unfair naman! Para akong g_go! Nagpapakatanga na masusuklian niya lahat ng kabutihan ko sa kanya. Hangal na ako kung hangal! Nakakainis! Nakakairita! Wala na talaga akong ma-parang jeep. Mag-ba-bus sana ako pero lahat punuan. Naglakad ako ng kaunti at baka may tumigil na jeep. "B_ll shit naman..." ang nasabi ko ng biglang bumuhos ang malakas na ulan. Imbes na sumilong ay nag-senti ako. Naglakad na lang ako mula sa gas station papunta sa sakayan ng tricycle pabalik sa bahay ko. Mangiyak-ngiyak na talaga ako. Ang sama ng loob ko kay Andrew. Bakit naman kasi ganito. Halos madapa ako ng biglang may umungos sa harapan ko na kotse. Kotse ni Anne. Bumukas ang bintana. "Wilson, anong ginagawa mo dyan?" sigaw ni Andrew sa akin. Hindi ko siya pinapansin. Tuloy ulit ako sa paglakad. "Wilson, pumasok ka na dito ano ba!" sigaw ulit ni Andrew sa akin na ini-isnob pa rin siya. "Sorry na, may dinaanan lang kami ni Anne kaya kami natagalan. Pasensya na! Ano ba!" patuloy siya sa pagsunod sa akin at bumubusina pa. "Hoy wag ka ngang pa-importante, sumakay ka na!" at nakisabat na si Anne. Nilingon ko lang sila at sabay naglakad ulit. Narinig kong bumaba si Andrew sa sasakyan. "Please Wilson sumakay ka na. Basang-basa ka na. Magkakasakit ka. Sorry na. Sumakay ka na please" sabi ni Andrew habang pinapayungan ako. Gusto ko siyang suntukin nong mga oras na yon. Gusto kong ipagsigawan na ang sama ng loob ko sa ginawa niyang pang-iindyan sa akin. "Sige na please, sorry na bro..Sakay ka na please" sabay inakbayan ako. Wala na akong nagawa. Nawaglit lahat ng sama ng loob ko ng inakbayan niya ako. Napasakay na rin ako sa loob ng kotse. Kung bakit kasi hindi ko magawang magalit sa kanya ng todo. Simpleng akbay lang eh okay na ako. "B_ll shit talaga ang hirap magpa-tuyo ng seat cover!" parinig ni Anne sa akin kasi basang-basa na rin ang seat cover niya. Ipinagpatuloy na ni Andrew ang pag-da-drive. Pagdating namin sa bahay nina Anne, ang tagal bago niya ako pinapasok. Mapuputikan daw kasi ang sahig nila. At nag-away na naman sina Andrew at Anne dahil sa akin. Sa kabilang banda, ang sarap ng feeling, pinagtatanggol na naman ako ng aking hero. Isang araw, mag-isang pumasok si Andrew sa klase. Lupaypay siya at parang walang sigla. Tinanong ko kung bakit. Sabi niya, gusto ng makipag-break ni Anne. Yes! Sa wakas! Three points! Si Anne na mismo ang bumitaw kay Andrew. Magkaka-chance na ako! "Ganon ba, bro? Bakit naman?" tanong ko sa kanya. "Basta tol, ang dami naming hindi mapagkasunduan. Isa ka na doon. Ayaw niya kasi na kaibiganin pa kita" sabi ni Andrew na nakatitig sa akin ng diretso. "Ahh..bakit naman daw?" nagtataka kong tanong. "Kasi daw..." at binitin pa ako ni Andrew. "Kasi...ano?" tanong ko. "Kasi...bading ka daw sabi niya..." at parang tinakasan ako ng bait. Lagot. Sinabi yata ni Anne ang nakita niya nung nasa Bulacan kami. Natigilan ako. Hindi ako nakapag-comment. Nanlamig ang kamay ko. Nanliliit ako. Parang gusto kong mag-evaporate at mawala sa kinauupuan ko. "Pero hindi ka naman bading di ba? Alam ko na straight ka. Hindi ako naniniwala sa sinasabi niya sayo, Wilson" at para akong bumalik sa katinuan. Salamat at akala ko napasakay siya sa sinabi ni Anne. "Ahh..ehh..bro, ayokong magmukhang defensive pero, what you see is what you get" palusot ko sa kanya. "Oo nga bro, alam kong hindi ka bakla. Don't worry" pakunswelo niya sa akin.
Naniniwala ako kay Andrew. Alam kong sincere siya nung sinabi niya yon. Maya-maya, pinag-usapan namin yung iba pang dahilan kung bakit gusto na siyang i-break ni Anne. Bigla kong iniba ang mga advise ko. Imbes na i-motivate siya para sumunod sa gusto ni Anne, sinabi kong sa nalalapit na JS Prom namin niya subuking ayusin ang relasyon nila ni Anne. Mahirap na kasi baka mahalata niyang bisexual ako. Dumaan ang mga araw at napansin kong lumamlam na nga ang relasyon nina Andrew at Anne. Hindi na sila sabay mag-launchbreak, hindi na rin niya hinahatid sa bahay si Anne, at hindi na rin sila nag-uusap sa klase. Patuloy din ang paghingi ng advise ni Andrew sa kung anong dapat niyang gawin. Nagbibigay naman ako ng payo. Pero lagi kong sinasabi, lalakero si Anne. At may 80% kang tsansa na maisalba pa ang relasyon niyo. At dahil malapit na nga ang JS Prom, nagpa-gwapo ako ng husto. Natutulog ako ng maaga dahil mahirap na at baka magka-pimples. Binawasan ko ang pagkain para makapag-suot ako ng magandang suit. Ginagawa ko ang lahat kasi nangangarap akong isasayaw ako ni Andrew sa prom. 6:30pm Prom Night na. Todo bihis ang lahat. Ako nakaturtle neck na peach at black suit. Muntik na nga akong hindi pasamahin ni Papa dahil pang-bakla lang daw ang JS Prom pero salamat kay Mama at Jasmine na tinulungan akong magpaliwanag. "Hoy pare koy! Gwapo mo ah!" sabi ni Andrew na bigla na lang lumitaw sa likuran ko't inakbayan ako. Tinitigan ko siya mula ulo hanggang paa. Ang gwapo rin ni Andrew. Naka dark blue siya na long-sleeved polo na may bukas na dalawang butones at kulay khaki na suit at pantalon. "Kaw din tol, ayos ang porma natin ah!" tugon ko sa bati niya. Sabi ko tuloy sa sarili ko, nung nagsabog siguro ng kagwapuhan ang Diyos, maraming nasalo si Andrew. Binati rin ako ng mga classmates kong girls, pati yung mga sa ibang section. Sabi naman nila, mas gwapo ako kay Andrew kaya posibleng ako ang maging Prom King. Sa bagay, para sa ilan, mas gusto nila ang mestiso kaysa sa fair-skinned. Pero ako, mas gusto ko ang kulay ni Andrew. Maya-maya, parang tumigil ang lahat ng pumasok si Anne. Parang grand entrance, wala siyang escort. Una akong nagandahan sa suot niya. Di naglaon ay na-appreciate ko na rin na maganda talaga si Anne. At na-insecure ako. Kasi alam kong makukuha na naman niya ang atensyon ni Andrew. 8:00pm Inuna nila ang pagpapakain sa amin kaya alas-otso na yata nag-umpisa ang main event, ang ball. Hala, kanya-kanyang kuha ng partner ang mga kaklase kong lalaki. Yung isang classmate ko, si Jane, nilapitan ako, isayaw ko daw siya. Alam kong crush niya ako since 1st year pa kami. Hindi ko naman siya mapatulan dahil nga, si Andrew ang gusto ko. Kaya kahit hindi ako willing eh nakipagsayaw ako sa kanya. Panay ang sabi niya na ang gwapo ko daw. Ngumingiti lang ako. Hinanap ng mata ko si Andrew. At laking gulat ko. Akala ko, hindi siya magsasayaw. Pero, heto at kasayaw na niya si Anne. Nainggit tuloy ako. Habang nagsasayaw kami ni Jane ay nakatingin lang ako kina Anne at Andrew. Ang malanding Anne. Kapit-tuko sa batok ni Andrew. Ang sweet nilang tignan. Naiirita ako kay Anne kaya tumalikod ako sa kanila at pinagbuti na lang ang pakikipag-sayaw kay Jane. At si Jane, kapit-tuko rin sa akin. Uupo na sana ako dahil naiinis na nga ako pero mukhang ayaw niyang umalis sa akin. Maya-maya, nag-excuse ako na mag-babanyo. At yon ang naging daan para maka-alis sa dance floor. Halos 30 minutes din akong naglagi sa CR. 9:30pm Pagkagaling ko sa banyo, hinihintay pa rin pala ako ni Jane. Sabi ko, upo muna ako dahil nahihilo na ako. Pumayag naman siya. Pagka-upo ko ay nagsasayaw pa rin ang dalawa. Nag-uusap. Naiinggit pa rin ako.
Kinausap ko na lang ang classmate kong si Dexter para maalis ang atensyon ko sa kanila. Sa pag-uusap namin ni Dexter, hindi ko namalayang tinabihan na pala ako ni Andrew sa upuan. Kinalabit niya ako at nagtanong kung pwede daw ba kaming mag-usap. Pumayag ako at lumabas kami sa gymnasium. Naupo kami sa silya ng guard sa exit door ng gymnasium at doon nag-usap. Hindi pa rin daw nagbabago ang gusto ni Anne. Kailangan daw na hwag na niya akong kaibiganin para maipagpatuloy ang relationship nila. Hindi naman pumayag si Andrew. Hindi ako nagko-comment ng pakabig. Maya-maya'y tinawag na kami ng classmate ko para panoorin ang regodon de honor. 10:30pm Matapos ang regodon ay na-upo muna ang lahat para i-announce ang mga special dates ng mga piling babae mula sa iba't-ibang section. Isa rito si Anne. At isa-isa ng ini-announce ang mga dates nila. Nagulat ako ng tinawag ang pangalan ko. Ako ang special date ni Anne. Nakita ko ang pagbabago sa expression ng mukha ni Anne. Parang may halong pandidiri. "So ang mga tinawag na mga lucky gentlemen, puntahan na dito sa podium ang inyong date at tumungo na sa mga special tables na inihanda namin para sa inyo" sabi ng emcee. "Tol, ikaw muna bahala kay Anne" sabi ni Andrew. "O sige tol" at tumayo na ako para sunduin si Anne. Iniabot ko ang kamay ko sa kanya para alalayan siyang bumaba sa hagdan ng podium pero hindi niya gustong hawakan ko siya. Naglakad kami ng hindi siya nagpapahawak sa akin. Pagdating sa table, agad niya akong kinausap. "Alam ko ang baho mo Wilson. Alam kong bading ka. At alam ko rin na may gusto ka kay Wilson!" galit na sabi ni Anne sa akin sabay ngumingiti ng may ka-plastican sa mga taong kumukuha ng pictures namin. "Anne..." at hindi ko alam ang idudugtong. "Don't talk Wilson. Wala kang dapat sabihin. Ang dapat mong gawin, layuan si Andrew. Di siya papatol sayo. Wag kang mag-ilusyon!" at sa buong pag-upo namin sa table ay puro pangungutya at panlalait ang pinagsasabi ni Anne sa akin. Ni minsan hindi ko siya sinagot. Nakinig lang ako. 11:30pm Matapos ang 1 hour time na ibinigay para sa amin ay pinabalik na kami sa mga upuan namin dahil ia-announce na ang Prom King and Queen. Ako, wala na sa mood makinig dahil sa mga masasakit na salita na sinabi sa akin ni Anne. Si Andrew naman, nilapitan ni Anne at hinawakan siya sa kamay. "And our Prom King is...Mr. Andrew Esteban" at nag-cheer ang lahat. Nakipag-appear sa akin si Andrew sabay nakangiting tumayo at naglakad papunta sa special spot niya sa podium. "At ang Prom Queen naman ay si...(drum roll) Ms. Anne Celeste!" at parang teleserye ang nangyari. Silang dalawa ang main couple of the evening. Ako, sumimangot ulit. Nabadtrip na ako ng tuluyan. Nagpaka-senti na ako. Talagang hanggang pangarap lang na magugustuhan din ako ni Andrew. Pagkatapos ng announcement, bumalik ulit sa dance floor ang lahat, maliban sa akin. Panay ulit ang patugtog ng love songs. Pero hindi na ako kinikilig. Naiirita na ako. Lalo na ng tugtugin yung "King and Queen of Hearts". Sa asar ko, lumabas ako ng gymnasium para magpahangin. 12:30am Saktong 12:00am ay tinapos na ang prom. Unti-unting umuwi ang mga estudyante. Ako, andun pa rin, naka-upo sa silya ng guardia. Si Anne, lumabas na. Pero nag-iisa. Nilingon niya ako ng mapansing nakatingin ako sa kanya. Nginitian niya ako. Hindi ko naman na-gets ang ibig sabihin noon.
 Kaagad siyang tumuloy sa parking area. Ilalagay siguro sa sasakyan niya ang mga bulaklak niya. Hinintay kong lumabas si Andrew pero hindi siya lumabas kaya pumasok ako at hinanap siya. Nang makita ko siya'y nag-iwas siya ng tingin sa akin. Lumapit ako. "Tol, congrats, Prom King! Gwapings!" masayang bati ko sa kanya. Hindi siya kumibo. Unti-unti nang nawalan ng tao sa loob kaya kaming dalawa na lang ang natira. "Tol, may problema ba?" tanong ko sa kanya ng hindi pa siya kumibo. "Salamat sa lahat Wilson. Salamat" sabi ni Andrew. Hindi ko siya maintindihan. "Bakit Andrew? Bakit ka nagpapasalamat?" nagtataka kong tanong sa kanya. "Basta bro, salamat sa lahat" at mukhang alam ko na ang ibig niyang sabihin. Pinili niya si Anne. Tapos na ang friendship namin. Tapos na kami. "Bro, sana maintindihan mo na mahal ko si Anne" seryoso nyang sabi sa akin. Parang binuhusan ako ng mainit at malamig na tubig. Break-up ba ito? Hindi naman kami magka-relasyon. Break-up ng friendship namin. Parang sasabog ang dibdib ko. Hindi ko kaya. "Bro, goodbye." sabi ni Andrew sabay talikod sa akin. Dahan-dahan siyang naglakad palayo sa akin. Halos ma-iyak na ako. Hindi ako nakatiis at hinabol ko siya at ginawa ang matagal ko nang gustong gawin. Niyakap ko siya. Mahigpit. Alam kong nagulat siya dahil hinawakan niya ang kamay ko at pilit inaalis. "Bro ano ba! Bitiwan mo ako!" iritang sabi ni Andrew. "Sandali lang please..kahit ilang segundo lang bro..please" at tumulo ang luha ko. Maya-maya'y natalo niya ang lakas ko't nakawala siya sa yakap ko. "At totoo nga, bading ka Wilson! Bading! Ahhhhg!" sigaw ni Andrew. "Pinaniwala mo ako Wilson! Pinagmukha mo akong tanga! G_go ka! F_ck you ka! Bading!!!" patuloy si Andrew sa pangungutya. Umaalingawngaw sa buong gym ang bawat panlalait niya. "Andrew, ni minsan wala akong ginawang kahalayan sa yo, alam mo yan!! Hwag ka namang ganyan!" sabay pag-agos ng luha ko. "Hwag mo akong iyakan Wilson, hindi mo ako makukuha sa pa-iyak-iyak! Basta, niloko mo ako, bading ka! bading!!" galit na galit niyang sigaw. Hindi na ako nakatiis at nilapitan ko siya. Niyakap ko siya. Mahigpit ulit. Pati siya umiyak na. Ngayon hindi niya ako pinigilan. "Andrew, please..I beg you..sana mahalin mo rin ako...Ako na lang..." sabay hikbi. Ako lang yumayakap sa kanya. Patuloy siya sa pag-iyak. "Ako na lang Andrew...ako na lang..." at bigla niya akong hinawakan sa mukha. "Wilson, nagpapasalamat ako (humihikbi) sa lahat ng naitulong mo sa akin. Pasensya rin kung hindi ko yon nasuklian..." masuyo niyang sabi habang pinupunasan ang luha ko. "Pero dapat mong maintindihan na hindi tayo pwede...pareho tayong lalaki..." At unti-unting natutunaw ang tuhod ko.  
"Kailangan na kitang iwan, Wilson para maging maayos kami ni Anne..." ang bawat salitang sinasabi niya'y tumutusok sa dibdib ko. Hindi na ako makahinga. Ang sama ng loob ko. "Hindi na kita pipigilan kung yan ang magpapaligaya sayo. Kaibigan kita, mahal kita. Masaya ako kung san ka masaya. Sige na..pinapalaya na kita.." sobrang sakit sa akin pagkasabi ko non. Para akong sinabugan ng bomba. Kitang-kita kong masakit din kay Andrew na layuan ako dahil sobra nga kaming close. "Pero, pwede bang bago ka umalis, isayaw mo ako, kahit sandali lang.." sabi ko sa kanya. At pinagbigyan niya ako. Lumapit siya sa akin at inihilig ko ang ulo ko sa chest nya. Patuloy ako sa pag-iyak. Eto pala ang katumbas ng lahat ng ginawa kong kabutihan sa kanya. Ang ipagpalit ako sa babaeng tulad ni Anne. Pero anong magagawa ko, hindi talaga kami pwede ni Andrew. Kaya habang isinasayaw ako ni Andrew, inalala ko lahat ng mga good times namin. Yung pag-ako ko sa pag-cheat niya hanggang sa pagligtas ko sa buhay niya. Ang sarap alalahanin, masakit balikan. Maya-maya'y bumitaw siya sa akin. Nagpaalam. Lumabas na siya sa gymnasium. Tuloy-tuloy at hindi man lang lumingon. Ako naman, naiwan sa loob. Nag-iisa. Umiiyak. Feeling ko ng mga oras na iyon, ang lupit-lupit ng mundo. Walang nagmamahal sa akin. Parang ayoko na ring mabuhay. OA ako kung sa OA pero ganito talaga ang naramdaman ko. Feeling ko wala akong kakampi. Si Andrew nga nakaisa-isa kong minamahal at tinuturing na kakampi, heto't iniwan na rin ako. Ang sama ng loob ko. Ang sakit. Ito ang naging sukli ng pagiging mabuting kaibigan ko sa kanya. Natigil ako sa pag-iyak ng marinig ko ang isang malakas na sigaw. Ang papa ko. "Punyeta ka! Gabing-gabi na andito ka pa!" sabay kaladkad sa akin. Ni hindi man lang ako binati. Alam kong gabi na pero sana naman, inintindi niya ako. Halos madapa na ako sa paghablot niya sa akin. Nagkauntog-untog ako habang isinasakay sa kotse. Habang nagmamaneho siya'y patuloy siya sa pagbatok at pagsuntok sa dibdib ko. "P_ta ka! Anong iniiyak-iyak mo! Bakla ka ba, ha?" sabay suntok sa kaliwa kong pisngi. Wala na akong maramdamang sakit. Manhid na ako.
Tulala lang ako. Ni hindi ko siya sinasaway habang binubugbog niya ako. Nang makarating kami sa bahay ay kinaladkad niya rin ako papasok. Napahiga ako sa sahig. Nasira na rin ang damit ko. Patuloy na tumutulo ang luha ko. Nasasaktan hindi dahil ginugulpi ako ni Papa, kungdi dahil sa pang-iiiwan ni Andrew sa akin. Bumaba sina Mama at Jasmine ng marinig ang mga hiyaw ni Papa. Itinulak niya ako at napahiga sa sahig. Pinagsisipa niya ako. Hinambalos ng dala niyang bag. Nahagip din niya ang walis namin at siyang inihampas sa ulo ko, braso at hita. Wala. Hindi pa rin ako nakakaramdam ng sakit. Hanggang mag-alas tres ng madaling araw ay hindi pa siya tapos. Iginapos niya ako sa banyo at ini-lock ang pinto. Putok ang labi ko, dumadaloy ang dugo sa ilong ko. Gusto ko ng mamatay. Para makaltakas na sa mga kalupitang dinadanas ko. Para makalimutan na minsan may isang Andrew na dumating sa buhay ko.

 ~~~~END~~~~

Penulis : Unknown ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi

Artikel Ang Aking Buhay Pag-ibig (A Filipino Bi Story) ini dipublish oleh Unknown pada hari . Semoga artikel ini dapat bermanfaat.Terimakasih atas kunjungan Anda silahkan tinggalkan komentar.sudah ada 22 komentar: di postingan Ang Aking Buhay Pag-ibig (A Filipino Bi Story)