BEST FRIEND ( Bi Love Story )

Friends, hope you enjoy the story below. Don't all gay guys wish that their straight crush is gay and all the more if your crush is your straight best friend. I cried buckets of tears reading this and I'm sure you will, too. Haha!

"Bro, hindi ka ba nalilibugan sa akin?"
"Gago!!!" sagot ko kay Joey sabay tawa. Pinagmasdan ko ang mokong, nakaharap sa salamin, tinitingnan ang sariling repleksyon at pa posing-posing pa. Shorts lang ang suot nya at tila isang wrestler na inii-stretch ang katawan at braso.
Hmmmnn. Maganda naman talaga ang katawan ng kaibigan kong ito. May ibubuga. Pero kaibigan ko sya, bestfriend, pare, barkada.. Hindi syota. Aminado akong humahanga sa kanyang kakisigan subalit mas nanaig ang respeto ko sa kanya dahil sa kabutihan nya sa akin. Siguro kung sa ibang pagkakataon, kung hindi kami close baka pinatulan ko na sya. Kaya lang.. straight sya e. Ako si Eldon, 24 years old. Isang empleyado dito sa Makati. Kaibigan ko si Joey since college.Magkabarkada kami.
Sa grupo naming anim (apat na lalaki at dalawang babae) ay mas malapit kami ni Joey sa isa't-isa. Marahil ay mas marami kaming bagay na pinagkakasunduan. Kaya naman noong magpasya akong magtrabaho dito sa Makati ay sumama din sya at sabay kaming nag-apply. Natanggap ako bilang marketing assistant at sya naman ay accounting staff sa magkaibang kumpanya. Dalawang taon na kaming magkasama sa inuupahang studio-type dito rin sa Makati.
Maayos ang naging samahan namin ni Joey sa kabila ng pagkakatuklas nya sa aking lihim. Walong buwan na ang nakakalipas ng aksidenteng maiwan ko ang aking "Freshman" magazine sa ibabaw ng aking side table. Pag-uwi ko ng hapon ay nadatnan kong nakaupo si Joey sa kama ko at binubuklat ang mga pahina ng magazine. Magkahalong kaba at takot ang naramdaman ko. Ang aking lihim!!! Napatingin sa direksyon ko si Joey. "Bro, ano 'to? Bakit meron ka nito?" tanong nya sabay pakita sa akin ng magazine. "Ah.eh. hiniram ko lang yan. Hindi sa akin yan." Alinlangang sagot ko. "'Tol, bakla ka ba?" seryosong tanong nya. "Ha?....: hindi ko malaman ang isasagot ko. Gusto kong maiyak sa hiya pero walang luhang pumapatak sa mata ko. Ang alam ko, pulang-pula ang mukha ko sa kahihiyan. "Sabi ko, bakla ka ba?" ulit nya. Hindi sya mukhang galit pero hindi rin naman sya mukhang natutuwa sa natuklasan.
Napayuko ako at marahang tumango... Handa na ako sa isusumbat nya. Kung sasapakin nya ako, aba, sasapakin ko rin sya. Wala akong atraso sa kanya para saktan ako. Ok lang sa akin na ipamukha nya ang paglilihim ko pero kung pisikal na, kaya kong lumaban. Pero ang totoo, malayong magkasakitan kami ng kaibigan kong ito. Nasa 5'7 ang height ko, 5'8" naman si Joey. Magkasing-laki lang ang aming mga katawan. "Oh. bakit nakayuko ka dyan? Nahihiya ka? Uy, ok lang sa akin yon, walang kaso. Hehehe!" "Haaa?!?" ako naman ang nagtaka. Napatingin ako kay Joey. Nakangiti ang kaibigan ko. Nagtatanong ang mga mata ko. "Sabi ko, walang kaso sa akin kung bading ka man. Basta wag mo lang akong re-reypin ha! Hahaha!" todo ang tawa ng loko. Nahimasmasan ako. Napangiti. "Gago! Bakit naman kita re-reypin eh unang-una, hindi kita type!" pambawing sagot ko.
"Ows? Malay ko, baka pinagnanasaan mo rin ako. Hehehe!" pang-iinis pa nya sabay hagod sa kanyang buhok at nagpa-cute. Natawa ako. Aaminin ko na noong unang makilala ko si Joey ay humanga na ako sa kanya. Hindi sya sobrang gwapo at lalong hindi sya panget. May natural syang appeal na talagang magugustuhan ng kahit na sino. Naniningkit ang mga mata niya pag siya'y ngumingiti at lumalabas ang dalawang biloy sa kanyang pisngi kasabay nito. Noong una, iniisip ko sya pag nagsasariling sikap ako pero ng lubos ko na syang nakilala ay parang nahihiya na ako na imadyinin ang hubad nyang katawan habang nagpaparaos. Eventually, nahinto rin ang pagnanasa ko sa kanya at napalitan ng tunay na pagkilala sa isang kaibigan. "Halika nga dito, upo ka dito." Aya ni Joey. Lumapit naman ako at naupo sa tabi nya. "Bakla ka ba talaga?" ulit nya sabay tawa.
"Sira! Pero po, noon ko pa gustong sabihin sayo kaya lang baka magalit ka eh." Sagot ko. "Tol, naiintindihan ko ang sitwasyon mo. Ganyan din yung bunso kong kapatid pero mahal na mahal ko 'yon. Kaya pag may nanukso o nanloko nga sa kanya, gulpi aabutin sa akin." At inakbayan ako ni Joey. "Bro, salamat ha. Hindi ko talaga inaasahan 'to. Pero salamat talaga."
"Wala kang dapat ikabahala. Ikaw kasi, kung saan-saan mo nilalagay 'tong porno mo, ayan tuloy nakita ko. Ang lagkit...dikit-dikit na ang mga page. Yuck!!!" sabay abot sa akin ng magazine. "Hahaha! Luko-luko ka talaga. Akina nga yan." Sabay agaw ng magazine. "Pero alam mo 'tol, hindi talaga ako makapaniwala. Naka tatlong syota ka na a. Di ba?" "Wag ka ng magtanong pwede? Tanggapin mo na lang. Ok?" "Pikon!!! Hahahaha!" At binato ako ng unan ng damuho kong kaibigan sabay pasok sa banyo. Para akong nabunutan ng tinik sa pangyayari. Matagal ko na talagang ibig ilantad kay Joey ang aking pagkatao. Subalit nauunahan lagi ako ng takot at hiya. Ang inaakala kong magiging iba na ng pakikitungo si Joey sa akin simula ng mabunyag ang aking lihim ay hindi nangyari. Nanatili syang mabait at close pa rin kami. Walang nabago. Isang 'thank you' card ang ibinigay ko sa kanya at naglalaman doon ang lahat ng bagay na gusto kong sabihin sa kanya.
"Bro, salamat sa pang-unawa. Hindi mo lang alam kung gaano ako kasaya dahil sa kabila ng lahat, tinanggap mo pa rin ako bilang isang kaibigan. Hindi ko sasayangin ang pakikisamang ipinagkaloob mo sa akin. Tatanawin kong malaking utang na loob ito."
Napakasarap pala sa pakiramdam kapag ang itinuturing mong matalik na kaibigan ay tinaggap ang pagkatao mo ng walang panghuhusga. Naging simula iyon ng pagiging mas transparent ko pa kay Joey. Hindi na ako nag aalinlangang sabihin sa kanya kung may crush ako kay ganito or kay ano. Hindi na rin ako patagong bumibili ng mga magazine o nanonood ng Binibining Pilipinas sa tv at mag-pretend na 'naaakit ako sa kanila'. "'Tol pag may nanloko sa 'yo, sabihin mo lang, ako bahala." paalala sa akin ni Joey. "Wow naman, sweet naman ng bestfriend ko." Sagot ko sa kanya. "Oo naman, pag niloko ka, sumbong mo sa akin... kukurutin ko ang mga malalanding 'yon! Hahaha!" biro nya. "Hahaha! Gago!" sigaw ko kay Joey. "Honestly bro, I will always be here for you. That's how important you are to me." Na-touch naman talaga ako sa sinabi ni Joey. Noquestion about his sincerity because I know this guy for quite sometime. "Thanks bro. thanks." Tanging naisagot ko.
Kahit lumantad na ako kay Joey ay hindi naman ako nagpaka-bading ng tuluyan. Ipinakiusap ko kay Joey na sa amin na lang muna yon at wag sabihin sa barkada. Sumang-ayon naman sya. Maayos ang trato sa akin ng kaibigan ko. Hindi nya ako binabastos o iniinsulto. Of course may mga biruan, pero lahat ng ito ay sa amin lamang at lagi nyang isinasa-alang-alang ang aking damdamin. Noong magkaroon ako ng unang nobyo, si Jerry ay ipinakilala ko ito kay Joey. Nakakatuwa nga dahil daig pa sa kapatid ang pagpapaalala ni Joey. 'Tol, ingatan mo yang bestfriend ko ha. Wag mong lolokohin." Sabi nito kay Jerry. Lihim kong kinurot si Joey sa sinabi pero natuwa ako. Flattered sa turing sa akin ng aking kaibigan. Sabi nga ni Jerry ay swerte ako sa pagkakaroon ko ng kaibigang katulad ni Joey. Kahit kay Ria, na sariling girlfriend ay hindi sinabi ni Joey ang tungkol sa akin. Pinangatawanan nya ang pangakong ililihim ito.
Tinanaw kong malaking utang na loob ito sa aking kaibigan. Eksaktong tatlong buwan kami ni Jerry ng matuklasan ko ang isang bagay. Mayroon syang iba maliban pa sa akin. Napakasakit. Nagmahal ako ng tapat pagkatapos ay sa ganoong paraan pa ako masasaktan. Hindi lamang mga mata ko ang lumuha, pati na rin ang aking puso.
Nadatnan ako ni Joey na umiiyak. Ayoko sanang sabihin sa kanya subalit dahil itinuring ko na syang parang kapatid kaya sinabi ko sa kanya ang buong katotohanan. "Ang gagong yon! Manloloko lang pala, hindi pa namili ng kakatalunin nya!" galit na tinuran ni Joey. "Ok lang bro. Maayos ko rin ang sarili ko. Makakalimutan ko rin sya." "Pero bro, hindi ka nya dapat sinaktan sa ganoong paraan." Sagot nya sa akin. "Hayaan mo na. Bukas, ok na ako." Paliwanag ko sa kanya. Ang katotohanan ay hindi naging maayos ang aking araw kinabukasan pati na ang mga sumunod na araw. Isang linggo, dalawa.. Masakit pa ring isipin na niloko ka ng taong minahal mo. Alam kong hindi ko naikubli kay Joey ang tunay kong nararamdaman. Mabuti na lamang at hindi sya nagtatanong. Mabuti na lamang at naging busy sya nitong mga nakaraang araw. Ipinangako ko sa aking sarili na iyon na ang huling araw ng aking pagluluksa. Dapat akong bumangon at magsimula - tatlong linggo na.
Nahinto ang aking pag-iisip sa mga sunod-sunod na katok sa pintuan. Binuksan ko ito. Si Jerry."Nandyan ba si Joey?" tanong nya. "Ikaw pala. Wala sya. Bakit?" tanong ko. Nabigla ako sa kanyang pagdalaw. Hindi ko inaasahan. "Yang gagong kaibigan mo, sabihan mong layuan si Dave!!!" galit na sigaw nya sa akin. Nalilito ako. Si Dave? "Sinong Dave? Yung ipinagpalit mo sa akin?" tanong ko. Medyo natigilan sandali si Jerry pero bumalik din ang tapang ng mukha, "Oo, akala ko ba straight 'yang walang hiyang barkada mo? Bakit kinakalantari nya ang syota ko?!?" "Jerry, please wag kang sumigaw. Naguguluhan ako." Hindi ko napansin ang pagdating ni Joey. Nagulat na lamang ako sa sumunod na pangyayari. Sinuntok ni Jerry si Joey. Bumagsak sya sa sahig subalit mabilis ding bumangon at nakaganti ng suntok si Joey. Inawat ko ang dalawa. Nagsimula silang murahin ang isat-isa. Isang malakas na suntok pa ang pinakawalan ni Joey at nagmamadali ng umalis si Jerry.
Todo ang hingal ni Joey, inalalayan ko syang makapasok sa loob. Wala kaming imikan. Pagkaupo nya sa kama ay kumuha ako ng yelo at inilagay sa bimpo. Lumapit ako sa kanya at sinimulang dampian ang kanyang noo na tinamaan ng suntok ni Jerry. "Sinaktan ka ba nya?" Tanong sa akin ni Joey. "Hinde. Bakit Joey? Ano ba talaga ang nangyari." "Bro, iginanti lang kita." "Anong ibig mong sabihin?" nagtatakang tanong ko. "Mahabang kwento." Iwas nya. "Makikinig ako. Gusto kong maliwanagan." Ipinagtapat sa akin ni Joey na may mga bagay syang ginawa na lingid sa aking kaalaman. Nitong mga nakaraang araw na abalang-abala sya ay gumawa pala sya ng paraan upang makilala ang lalaking ipinagpalit sa akin ni Jerry - si Dave. Nagawa nyang makipagkilala dito at mapalapit ang loob. Sa sandaling panahon ay naakit ito ni Joey at napa-ibig hanggang sa hiwalayan na rin nito si Jerry. Napagtagpi-tagpi ko na ang mga pangyayari.
Hindi ako makapaniwalang nagawa ito ni Joey. "Pero bakit bro? Hindi mo na dapat ginawa iyon." "Tama lang yon sa kanila. Manloloko sila kaya karma lang ang inabot nila." "Sira ka talaga. Tingnan mo, nasapak ka tuloy." "Ok lang bro. Pasa lang yan. Lilipas din. At least naipamukha natin sa gagong Jerry na 'yon kung gaano kasakit maloko.
Ngayon, palagay na ko dahil naipaghiganti na kita sa kanila." "Kahit na. E paano kung hindi lang sapak ang inabot mo?" "Ako pa! Hindi mo ba nakita 'yung ginawa ko sa kanya. Takot lang non na banggain ako." Nakangising sagot nya. "Ang yabang mo ha! Kung hindi ko pa nakitang sadsad ka sa hallway kanina. Hahaha!" "Naunahan lang ako no'n. Isang 'right hook' ko lang taob yon." Sabay mwestra na parang boksingero. "Right hook ka dyan!" Sabay bato ko sa kanya ng unan. Hindi nagpatalo ang mokong at binato rin ako ng unan. Noon ko napatunayan kung hanggang saan ako kayang ipaglaban ng aking kaibigan. "Salamat bro." nakangiti kong sabi sa kanya. "Anong salamat? Hoy, tumawag ka na ng Pizza, sagot mo dinner ko! Hahaha!" Pinagmasdan ko si Joey. Ang swerte ko sa kaibigan kong ito.
"Uy, bakit mo ko tinitingnan ng ganyan? Type mo 'ko no?" "Hindi ah. Iniisip ko lang kung ano na ang ginawa ninyo ni Dave. Nag-sex na ba kayo? Hahaha!" ako naman ang mang-aasar, after three weeks ngayon lamang uli nanumbalik ang aking sigla. "Loko mo! Uy, pinakagat ko lang 'yon para mai-ganti ka. Hindi pa nya ko natitikman. Ni hindi nya nahawakan ang dulo ng daliri ko. Virgin pa ko! Hahaha!" "Ows?" panunuyo ko sa kanya. "Hahaha! Nagtaka ka pa!"
Natapos ang maaksyong hapon na 'yon na may ngiti sa aking mga labi. Tatlong araw na ang nakakalipas simula ng insidenteng nangyari sa pagitan nina Joey at Jerry. Maliwanag na sa akin ang lahat. Tapos na rin ang paghihinagpis ko sa ginawa sa akin ni Jerry. Subalit sadyang hindi pa yata tapos ang tila telenovelang bahagi ng aking buhay. Ako naman ang nagulat ng isang gabing umuwi ako mula sa pag o-overtime sa opisina. Dinig ko ang boses ni Joey sa labas ng bahay, may kausap sya.
Sa halip na pumasok agad ay nagpasya akong makinig muna. "Paano mo nalamang dito ako nakatira?" tinig ni Joey. "That's not important. Bakit mo ako iniiwasan?" sabi ng misteryosong lalaki. "Ayoko na! Mahirap bang intindihin 'yon?" sagot ni Joey. "Joey please, I love you! Don't do this to me." Nakikiusap na ang boses ng lalaki.
Gusto kong tumawa pero hindi ko magawa. Natatawa ako sa aking mga naririnig. Nagulat na lang ako ng biglang bumukas ang pinto. "Huh. ah kanina ka pa?" tanong sa akin ni Joey. "Medyo, ah. sige. Aalis muna ako." Paalam ko. "No, wag kang umalis. Halika dito sa loob." Hila sa akin ni Joey. "Who is he?" medyo sarkastikong tanong ng lalaking kausap ni Joey. "Sya si Eldon, bagong boyfriend ko!" sabay akbay sa akin ng luko-luko kong kaibigan. Nagulat ako sa sinabi ni Joey. Pinilit kong hindi matawa. Nakisakay na lang ako sa kung ano mang drama nya. "Bagong boyfriend?" nagtatakang tanong ng lalaki. "Oo, bagong boyfriend ko. Mahal ko sya kaya layuan mo na ako." At talagang kinarir ng mokong ang pagpapanggap.
"Ah. eh. sino sya, LOVE?" inakbayan ko rin si Joey at feeling extra sweet. "I'm DAVE! Boyfriend ni Joey!" Dave? Ito ba si Dave? Ang Dave na ipinagpalit sa akin ni Jerry. Putsa, ngayon ko lang napagmasdan ang bruhong umagaw sa syota ko. Ang sarap lamukusin ng mukha. Ang taray ng dating. In fairness, may hitsura ang Dave na 'to. Hindi sya mukhang bading. Maputi at mukhang may kaya. Pero mang-aagaw sya. Ahas!
"Is that so? Hayan, papiliin natin si Joey kung sino sa atin." At napasubo ako sa ingles! Ang Joey, akala mo artistang bangag sa drama. "Dave please, umalis ka na. I'm in love with Eldon na." matigas na sabi ni Joey. "I don't believe you. Joey please stop this at once!" muling pakiusap ni Dave. Nagtaka ako kung ano ba ang ipinakain ng damuhong kaibigan ko sa lalaking ito at ganito katindi ang pangungunyapit na ayaw syang iwanan. "Ayaw mong maniwala? Eto." at nagulat na lang ako sa ginawa ng kaibigan ko. HINALIKAN AKO NI JOEY SA LABI!!! SYEEEETTTT!!! Nakita ko kung paano nagulat si Dave. Napanganga sya sa nasaksihan. "THIS IS STUPID! Bahala na kayo!" sabay alis ni Dave dire-diretso sa pinto at pabagsak na isinara ito. BLAAAGGG!!!!
"HAHAHAHAHA!!!!" todo ang tawa ni Joey pagkaalis na pagkaalis ni Dave. "Hoy, ano yon ha?" usisa ko. "Ang alin?" tanong nya sa akin. "Bakit mo ko hinalikan? Kasama ba sa 'script' yon?" tanong ko. "Ah, yun ba? Syempre para mas realistic! Teka, nagtatanong ka pa eh mukhang nag enjoy ka naman. Hehehe!" "Ako? Mag enjoy? Eh, parang halik ng patay. Bro, you're such a lousy kisser! Hahaha!" "Ganon? Teka, uuuy, you're just teasing me para halikan kita uli..uuuyyy. Hehehehe!" "Dream on.." sagot ko. ". pero bro, seriously, pasensya ka na ha, napasali ka pa sa gulo because of me." sabi ko kay Joey. "Wala 'yon. Sabi ko sa 'yo, I will do anything for you. Wag mo ng isipin 'yon." Ayoko na nga sanang isipin pero natatawa ako sa insidente lalo na ng halikan ako ni Joey. Ang gago, ang lambot-lambot ng labi. Hehehe! But still, I dismissed the idea na maulit muli yung halikan. Ginawa nya lang yon because of the situation. Kung kami lang, malabong mangyari yon.
Patuloy ang buhay. Nagpasya akong mag-lie low sa dating. Concentrate muna ako sa work. Pagkatapos ng trabaho, diretso ako sa bahay. Naalala ko, 1st day nga pala ni Joey sa assignment nya sa probinsya. Nagpaalam sya at umalis na kaninang umaga. Two weeks sya sa Bacolod. Nakita ko 'yon as an opportunity para makapagdala ng mga lalake sa bahay. Hahaha! Sige, pasok sa chatroom. Tatlong gabing magkasunod. tatlong iba't-ibang lalake. Nasiyahan ako, oo pero maykulang.
Dahil kaya pawang libog at pagpaparaos lang ang naganap? Hindi ko alam. Pagkatapos ni Jerry, hindi na ako masyadong nagseryoso. Tikiman lang. Iyon naman ang kadalasang laro, walang seryosohan. Magmahal ka, gagaguhin ka. Eh di ganito na lang pare-pareho na lang tayong mag gaguhan. Kahit ako ay nabigla sa naging takbo ng aking pananaw sa pakikipag relasyon. Marahil namulat lamang ako sa isang masakit na katotohanan. Eksaktong isang linggo, naiinip na ako, dahil sa loob ng ilang taon ng aming pagkakaibigan ay hindi pa kami nagkahiwalay ng ganito katagal. Nakadagdag pa ang madalang na pagte-text ng mokong. Nakakainis pa dahil puro 'k' at 'yup' lang ang sagot. Sobrang tipid sa salita. Nakaka-miss din yung mga pang-iinis nya sa akin at pati na ang mga kalokohan nya. Lumipas pa ang ilang araw hanggang sa dumating ang araw ng pagbalik ni Joey. Excited akong umuwi galing sa opisina. Alam kong daratnan ko sya doon. Pero ako ang nagulat sa aking pagdating. Wala ang kaibigan ko.
Nakita ko ang dalawang bag nya, ang mga pasalubong sa lamesa, palatandaan na nakauwi na sya pero wala sya sa loob ng bahay. Para namang sagot sa katanungan ko ang isang text message mula sa kanya.
"Bro, punta muna ko kina Ria. Bigay ko yung pasalubong ko. See you later." Parang may kurot sa puso ko ang mensaheng iyon pero hindi ko maipaliwanag. Nagseselos ba ako? Bakit? Hindi naman siguro. Dahil marunong akong magluto ay naghanda na ako ng hapunan para sa aming dalawa. Lumipas ang oras, alas-otso, alas-nuwebe, alas-onse, ala-una. Nakatulog na ako sa paghihintay kay Joey. Isang malakas na katok ang gumising sa mababaw kong pagkakahimbing. Binuksan ko ang pinto. "Joey? Bro? Ano nangyari sa'yo?" pinagmasdan ko ang aking kaibigan. Halatang nakainom. "Uyyy, bro. Musta.. Gising ka pa pala." bati nya sa akin. "Eh bakit hindi ako magigising eh ang lakas ng katok mo sa pinto. Asan ba ang susi mo? Tsaka bakit ganyan hitsura mo?" tanong ko. Pumasok si Joey sa loob at sinundan ko sya. Pasalampak na naupo ito sa sofa at ako naman ay pumunta sa maliit naming kusina upang ipagtimpla sya ng kape.
"Sorry bro ha. Naabala kita." sagot nya. "Ano ba problema mo? Bakit ka uminom eh hindi ka naman sanay." Tanong ko. "Break na kami ni Ria." Simpleng sagot nya. "Haa?" nagulat ako sa sinabi nya. Ayokong sundan ng mga tanong ang sagot nya. Hindi tamang usisain ko ang buong pangyayari. Wala sya sa katinuan. Inalalayan ko na lamang syang makarating sa kanyang kama na katabi lamang ng higaan ko.
Tinulungan ko na syang hubarin ang kanyang sapatos at polo. Mabilis syang naidlip. Pinagmasdan ko ang mukha ng aking kaibigan. Nakalarawan dito ang bigat na dinadala. Nakaramdam ako ng awa sa kanya at hindi ko napigilang umiyak. Kinaumagahan ay tulog pa rin si Joey. Kailangan kong pumasok ng opisina at ayoko namang gisingin sya. Kailangan nyang magpahinga. Ininit ko ang pagkaing niluto ko kagabi at lumisan na ako para pumasok. Buong araw ay inisip ko ang kalagayan nya. Gusto kong mag-text subalit naisip ko na baka kailangan nya munang mapag-isa. Pag-uwi ko ng bahay ay nadatnan ko si Joey sa bahay. Binati nya ako at ginantihan ko rin sya ng bati. Nakapagtataka, parang kagabi lang eh halos magpakalunod sa alak ang mokong na ito bakit ngayon ay tila ok na? Kunsabagay, ganito naman lagi ito pag nakikipag-break sa syota. Madaling maka-recover, nakakagulat nga.
"Uy, mukhang ok na tayo a?" Bati ko. Ngumiti sya sa akin. "Sya nga pala, sorry kagabi ha." Sagot nya. "Wala 'yon, ikaw pa!" sabi ko. Tumingin sya sa akin. Matagal.
Nagtataka naman ako. "Bro." "O, bakit.?" tanong ko. "Bro, hindi ka ba nalilibugan sa akin?" "Gago!!!" sagot ko kay Joey sabay tawa. Nagulat ako sa tanong nya. Parang kagabi lang eh, halos maiyak ito, pero ngayon eh kung anong kabulastugan ang itinatanong. Ito talagang si Joey very unpredictable. Lumakad sya papalapit sa akin. Napansin ko na pawisan na sya dahil sa ginawang pag e-ehersisyo. Nakita ko seryoso ang mukha. "Uy, walang ganyanan ha!" paalala ko sa kanya. Tumayo siya sa harap ko. Hindi ako makakilos. Kinuha nya ang aking kanang kamay at nagulat akong muli ng ipatong nya iyon sa kanyang harapan. Iginiya niya ang mga palad ko na damhin ang kanyang pagkalalaki. Nawalan ako ng lakas na agawin ang aking kamay. "Bakit?...." tanong ko sa kanya habang nakatitig sya sa aking mga mata. Naghihintay ako ng paliwanag, ng eksplanasyon mula sa kanya.
Napakalaki ng utang na loob ko kay Joey at mahal ko ang aking kaibigan, kung kailangan nya ako upang magparaos at magpalipas ng init ng katawan ay hindi ko sya tatanggihan. Kulang pa iyon sa mga naitulong at kabutihan nyang ginawa sa akin. Kung nakaya kong paligayahin ang ilang kalalakihang ni hindi ko kakilala, paano pa kaya ang isang kaibigang naging sandalan ko sa matagal na panahon. Subalit hindi ko inakalang aabot kami sa ganito.
Hangga't maaari ay iniiwasan kong may mangyari sa amin. Alam ko na pag nahaluan na ng kamunduhan ang aming pagkakaibigan ay iyon na rin ang simula ng pagkakaroon ng lamat nito. Hindi sumagot si Joey. Binitawan nya ang aking kamay subalit pinagpatuloy ko ang pagdama sa kanyang kaselanan. Inihanda ko ang aking sarili upang magpa-alipin sa kanya, upang makalimot sya. "Ito ba talaga ang gusto mo bro?" tanong ko. Nakita ko ang pagpatak ng mga luha nya. Niyakap nya ako ng mahigpit. Naguguluhan man ay inalo ko ang aking kaibigan.
Dama ko ang pagpintig ng puso nya sa aking dibdib. Dama ko ang luha nya na bumasa sa aking mga pisngi. Dama ko ang bigat ng loob na kanyang dinadala. "Mahal kita bro. mahal na mahal." kahit tila bulong ang kanyang salita ay dinig na dinig ito ng aking puso. Ramdam ko ang sinseridad ng mga katagang sinabi nya. Bumitiw sya ng yakap sa akin at pinagmasdan ako. "Natakot ako bro. Natakot ako sa aking naramdaman, lalaki ako, imposible, pilit kong itinanggi na may pagtingin ako sa'yo! Sa loob ng dalawang linggong pagkakahiwalay natin, doon ko na-realize na mahal pala kita. Alam ko, malayong magustuhan mo ako. Dahil kung sakali man. Dapat noon pa, noon pa, sorry bro.. hindi ko sinasadya. Sorry.."
Gusto kong magsalita subalit hindi ko malaman kung ano ang aking sasabihin. Naramdaman ko na lamang ang kusang pagbalong ng aking mga luha. Noon ko napatunayan, ang matagal ko ng hinahanap ay nasa aking harapan. Ang inaasam kong kaligayahan sa kandungan ng iba ay abot-kamay ko lamang... Si Joey. Inilapat ko ang aking mga labi sa kanyang mga labi. Isang masuyong halik ang sinagot ko sa kanya. Pakiramdam ko ay tumigil ang pag-ikot ng mundo ng mga oras na iyon. Walang salitang makasasapat sa ligayang aking nadarama. Hinayaan kong ang mga puso na lamang namin ang mag-usap. Pinahid ko ang kanyang mga luha at ibinulong ang mga katagang mula sa aking puso. "Gago ka talaga bestfriend..mahal din kita eh. Mahal na mahal."
POSTED BY WEBWORK AT 6:51 AM 

Penulis : Unknown ~ Sebuah blog yang menyediakan berbagai macam informasi

Artikel BEST FRIEND ( Bi Love Story ) ini dipublish oleh Unknown pada hari . Semoga artikel ini dapat bermanfaat.Terimakasih atas kunjungan Anda silahkan tinggalkan komentar.sudah ada 101 komentar: di postingan BEST FRIEND ( Bi Love Story )